Dat stelt zijn advocaat Roberto Pennino dinsdag na eerdere berichtgeving in Binnenlands Bestuur. De stukken van Drost brachten een grote bouwfraude aan het licht, slechts drie jaar nadat klokkenluider Ad Bos hetzelfde had gedaan door de schaduwboekhouding van Koop Tjuchem naar buiten te brengen. Bos kreeg in 2009 wel een schadevergoeding.

De melding van Drost betrof vooroverleg en prijsafspraken in de scholen- en kantorenbouw, die plaatshadden in de periode van 1995 tot en met 2001. Bouwprojecten door het hele land waren betrokken.

Drost had de stukken in bewaring gekregen van zijn voormalig schoonvader, die directeur was bij Boele & Van Eesteren. Als gevolg van zijn melding heeft Drost, die een handelsbedrijf had, grote financiële schade geleden. „Hij heeft ondergedoken gezeten, waardoor hij zijn bedrijf niet kon runnen. Hij is alles verloren wat hij opgebouwd had”, aldus Pennino.

Volgens de advocaat zijn er destijds twee criteria geformuleerd waaraan een klokkenluider moet voldoen om in aanmerking te komen voor financiële compensatie. Hij moet de samenleving een grote dienst hebben bewezen en hij moet als gevolg daarvan een onevenredig grote last hebben gedragen. Aan deze criteria voldoet Drost „glansrijk”, aldus Pennino.

„Maar in januari 2010 meldde het ministerie van Binnenlandse Zaken Drost dat er nog een derde criterium is”, aldus de advocaat. „Er moet namelijk sprake zijn geweest van een ‘toezegging van de overheid die op papier is nagekomen, maar niet tot het gewenste effect heeft geleid’. Ik kan daar geen chocola van maken. Het is raadselachtig wat het ministerie hiermee bedoelt, nog afgezien van de vraag of het extra criterium valide is.”

De stap naar de rechter moet hierover meer duidelijkheid geven. De hoogte van de te vorderen schadevergoeding moet nog worden bepaald.