„En Hij zei: Een zeker mens had twee zonen. En de jongste van hen zei tot de vader: Vader, geef mij het deel des goeds dat mij toekomt.”

Leert de droevige ondervinding niet elke dag dat er in ons hervormd christendom maar al te veel zijn die, ja, het is waar, ook met de verloren zoon geboren zijn in het huis van de ware kerk? Zij hebben ouders die tot de gemeente behoren. Zij zijn in hun jeugd ook onderwezen in de gronden van de zaligmakende leer en hebben daarvan belijdenis gedaan.

Zij willen met de verloren zoon hun eigen heer en meester wezen en zij verlaten het huis van hun hemelse Vader. Al het goede dat zij geleerd hadden in hun jeugd, vergeten zij en zij werpen alle boeken achter de bank. Er zijn mensen die in jaren en dagen niet in de Bijbel lezen. Zij komen zelden of nooit meer in Gods huis en scheiden zich af van de vromen. Zo dwalen ze om met de verloren zoon en brengen met hem al hun goed door.

O, gij die God niet zoekt, die u nooit bekommert over uw zielstoestand. Gij, die daarentegen lastert en smaadt de dienstknechten van God, die u bestraffen om uw zonden en waarschuwen voor het eeuwig verderf. Besef eens, overdenk eens en druk het op uw hart: Wanneer u zo in uw natuur staat en zo blijft, gaat u voor eeuwig verloren.

Johannes Barueth, predikant te Dordrecht

(”De verloren zoon”, 1754)