Dat zei ds. A. Verschuure vrijdagavond tijdens de voorjaarscontactdag van de Kontaktvereniging van Leerkrachten en Studerenden (KLS). De predikant sprak in Opheusden over het thema: ”Staan voor reformatorisch onderwijs”.

De predikant van de gereformeerde gemeente van Scherpenzeel trok de lijn van het boek Richteren door naar onze tijd. Hij wees erop dat God aan Israël en Nederland beide veel voorrechten schonk. Christenen in Nederland hebben onder meer christelijke scholen. „Wat hebben de vaderen daarvoor gevochten, vooral in de binnenkamer, in het gebed.”

Er zijn nieuwe gevaren, zo betoogde ds. Verschuure. Als zorgpunten voor het christelijk onderwijs noemde hij het benoemingenbeleid, de lesmethoden en het feit dat het steeds moeilijker wordt om kinderen van ouders die de grondslag van de school niet onderschrijven te weren.

In het boek Richteren ging het om het volgende geslacht. „Wij zijn ook het volgende geslacht”, zo vervolgde de predikant. „Zijn wij niet bezig om te verkwanselen wat God ons gaf? Zijn wij de strijd moe en hebben we vrede gesloten? Hebben we liever een valse vrede dan een eerlijke strijd? Hebben we ons neergelegd bij de teloorgang?” Als voorbeelden van die lauwheid in de reformatorische gezindte noemde hij de manier van kleden, het gebruik van de vrije tijd en van de media, de omgang met Gods Woord, de gezinsgrootte en het minder worden van het afhankelijke leven met God.

Een van de oorzaken dat de overheid ons niet begrijpt, is dat we elkaar onderling het leven zo moeilijk maken, stelde ds. Verschuure verder. „Wat is er nog meer nodig om Gods kinderen bij elkaar te krijgen?”

Leerkrachten zijn niet automatisch beter dan anderen, ook al zijn ze veel met de Bijbel bezig. „Als het gaat over de leer en het leven weten we hoe het moet, maar hoe is het persoonlijk? Misschien kunt u het ontlopen dat de Heere persoonlijk bij u komt, maar in de oordeelsdag komt God met zijn rechtvaardig oordeel tot ieder.”

Is er een weg terug? Het gaat, aldus ds. Verschuure, niet alleen om het belijden van schuld, maar ook om het leven naar Gods geboden door zondesmart, zondehaat en zondevlucht. „Als dat laatste er niet is, is het leven met God ver weg of het is niet meer geweest dan beschouwing of gevoel.”

De predikant eindigde niet somber. „De Heere zorgde in de Richterentijd voor een zingende Deborah, een godvrezende Gideon en een Samuel. Zelfs in de donkerste tijd verkiest God een volk en maakt Hij het waar: uw vrucht wordt uit Mij gevonden.”