Terecht is er onder christenen kritiek op het taalgebruik van Wilders. Maar misschien zijn wij wel eens te respectvol. De reformatoren schroomden niet om onverbloemd hun mening te geven over de gevaren van valse religies. Ik noemde Beza, die ook een directe relatie legt tussen de islam en christenvervolging. We kunnen echter ook denken aan de kanttekeningen bij de Statenvertaling. In de kanttekeningen bij het Bijbelboek Openbaring wordt gewaarschuwd voor „de valse bisschop van Rome”, maar ook tegen Mohammed, die „zijn ongoddelijke leer uit de put van de afgrond tevoorschijn heeft gebracht en deze leer daarna door zijn Arabieren en Saracenen, gelijk gewapende sprinkhanen, door een groot deel der wereld, ten dele met bedrog, ten dele met geweld heeft voortgeplant.” De kanttekenaren bieden weinig ruimte voor bondgenootschappen tussen moslims en christenen.

In de tijd van de Reformatie was de dreiging van de islam voor West-Europa heel reëel. Er is gebeden én gestreden om dit gevaar af te wenden. Wat een verschil met vandaag. Vanouds was het christendom een belangrijk fundament voor de westerse cultuur. Het koesteren van deze identiteit garandeerde dat de eigen identiteit niet werd opgeslokt door een andere. Het christendom biedt immers een schat aan identiteit en zelfkennis. Nu vormt Europa echter een holle cultuur. Een cultuur waarin het natuurlijke en christelijke is vervangen door het on- en tegennatuurlijke van een postchristelijke samenleving. Hoe verdedigt zo’n cultuur zich tegen bedreigende, opkomende culturen? Welk overlevingspakket heeft een lege cultuur, die haar hoogste geluk vindt in een vrije seksuele moraal en een onbeperkt recht tot kwetsen?

Het anker van het christendom is weggeslagen in een seculier-liberale maalstroom en we hebben er niets voor in de plaats gezet. Behalve een pseudoreligie, die is gebaseerd op de angst voor smeltende ijskappen. Zoals de staatsman Edmund Burke het ooit verwoordde, kost het generaties om een landgoed op te bouwen, maar een onverstandige erfgenaam kan alles in een kwartiertje verbrassen. Europa heeft het eeuwenoude christelijk erfgoed er in enkele decennia doorheen geboemeld.

Kan dit proces en een verdere islamisering nog worden gekeerd? De overheid heeft de roeping om in het publieke domein de christelijke godsdienst te bevorderen en antichristelijke machten tegen te gaan. Haar arm is echter beperkt. Het gaat immers om het gedachtegoed van mensen. Hoewel religie een explosief goedje kan zijn, gaat het dus niet over een bompakketje dat je technisch onschadelijk kunt maken. Tegen de zondvloed van Mohammed bestaat maar één effectieve remedie: de verkondiging van het Evangelie. De gereformeerde gezindte is druk met de vraag: Hoe zullen we overleven? De hoofdvraag moet echter zijn: Zullen wij anderen redden?

Ik ben het dus pertinent niet eens met Wilders, maar wel met Beza. Als Nederland niet buigt voor het Evangelie, kan de islam als een tsunami over ons komen. Als een gesel van God. Waar het kruis eenmaal gestaan heeft, blijft, als het wordt weggenomen, alleen de omgewoelde aarde over. Als Gods oordeel over een samenleving die Zijn genadige bemoeienis verwierp.

In de zestiende eeuw werden de legers van de islam gestopt bij Wenen. De islamisering van West-Europa werd op het nippertje afgewend. Wat toen met islamitisch geweld niet lukte, lijkt nu bijna rimpelloos te slagen. Rimpelloos? Beza zou zeggen: Ziet u het water niet kolken? Het is de zondvloed van Mohammed!

De auteur is beleidsmedewerker voor de SGP-fractie in de Tweede Kamer. Reageren aan scribent? gedachtegoed@refdag.nl