De woningcorporatie was aanvankelijk van plan Kleiburg te renoveren, maar kondigde eind vorig jaar aan de flat te willen slopen. Door de economische crisis was er geen geld meer voor de opknapbeurt. Onder meer de lokale politiek in Amsterdam-Zuidoost was daar niet blij mee.

Rochdale liet vervolgens weten de flat voor een symbolisch bedrag van 1 euro over te dragen aan een partij die levensvatbare plannen heeft om het gebouw op te knappen en te exploiteren. De afgelopen maanden meldden zich bijna vijftig partijen. Daarvan mogen er nu vier met een uitgewerkt plan komen.

De vier ontwikkelaars hebben uiteenlopende plannen met Kleiburg. De een wil dat er alleen maar huurwoningen komen, terwijl de ander meer ziet in een combinatie van huur en koop. De een wil woningen opleveren die grotendeels klaar zijn, de ander denkt aan kluswoningen die kopers zelf moeten afwerken.

Rochdale heeft een paar eisen gesteld aan de plannen. Zo moet Kleiburg minimaal 25 jaar geëxploiteerd worden en moet de ontwikkelaar binnen twee jaar met de transformatie van de flat beginnen. De woningcorporatie wil nog dit jaar een ‘winnaar’ kiezen en ook beslissen of zij het gebouw ook echt aan die partij overdraagt.

Kleiburg is een klassieke Bijlmerflat: tien verdiepingen hoog, lange galerijen en blinde plinten. Er zitten vijfhonderd woningen in, waarvan er nog maar een stuk of zestig bewoond zijn. Het gebouw werd opgeleverd in 1971, in de periode dat de Bijlmer uit de grond verrees. De wijk werd gekenmerkt door toen populaire stedenbouwkundige ideeën als een strikte scheiding tussen wonen, werk en recreatie. De Bijlmer had een modelbuurt moeten worden, maar kreeg al snel te kampen met problemen als criminaliteit. Op Kleiburg na werden alle hoge flats de afgelopen jaren gerenoveerd of gesloopt en vervangen door laagbouw.