Gewoon een oude boomstronk, zal de argeloze passant denken. Mannen van gemeente Ouderkerk (waar Gouderak onder valt) geloven niet anders, als ze de stronk in de zomer van 2010 boven water halen. Ze stuiten op de boom tijdens beschoeiingswerkzaamheden aan een sloot in Gouderak.

De langslopende Wim Heuvelman helpt hen echter uit de droom. Het lid van de historische vereniging Golderake meldt dat het een veeneik betreft van vermoedelijk 3000 jaar oud. Op zijn initiatief krijgt de boom een ereplaats in de singel tussen de Iependaal en de Essendreef, waar hij gevonden is.

Gistermiddag had de officiële presentatie plaats. Burgemeester J. de Prieëlle van de gemeente Ouderkerk onthulde een informatiebordje. Leerlingen van openbare basisschool de Kranepoort en School met de Bijbel De Bron keken toe. „Stel dat deze eeuwenoude boom kon praten. Wat zou hij te zeggen hebben?” vraagt De Prieëlle. De leerlingen veronderstellen woorden van dankbaarheid, vanwege zijn vondst. Zelf denkt de burgervader dat de boom zou verzuchten moe te zijn van alle oorlogen en milieuvervuiling.

Na afloop twijfelen leerlingen van De Bron over wat ze van de eik vinden. De een roept „saai”, de ander „leuk.” Dominic Otterspeer verbaast zich over het besluit om de boom in de sloot te plaatsen. „Hij groeide in de grond, waarom krijgt hij geen plaatsje op het land?” Ilse van Vliet vindt de eik op zich wel interessant. „Maar voor mij had de opening niet zo uitgebreid gehoeven.” Twintig minuten vinden de meeste kinderen erg lang. Liever verkennen ze de boom op eigen houtje.

Initiatiefnemer Wim Heuvelman ziet een publiekstrekker in de veeneik. „Ik denk dat mensen het leuk vinden om dat soort dingen tegen te komen. Hij ligt ook nog eens precies op een fietsroute.” Dat de veeneik 3000 jaar oud is, leidt Heuvelman af uit een onderzoek van Stichting Het Zuid-Hollands Landschap, die in 1997 op vergelijkbare vondsten in de buurt stuitte. Destijds bestond de Krimpenerwaard uit moerasbos. Na het afsterven kwamen de eiken in laagveen terecht, waar ze onder zuurstofloze omstandigheden perfect bewaard bleven. Heuvelman: „Bedenk dat de oudste meldingen van dorpjes hier maximaal 1200 jaar teruggaan. Het grootste historische museum is de bodem.”