Genieten in het Gadrabos in Burgh-Haamstede
Witte beukenstammen, grazende shetlanders, groen gras en heideplanten. „Kijk, dit bedoel ik!” zegt Peter van Leeuwen (50). „Dit bos heeft meer van deze doorkijkjes. Ik vind dat prachtig.” Van Leeuwen is vaak te vinden in het Gadrabos in Burgh-Haamstede.
Stilte. Kwetterende vogels. Gerammel van wielen. De handen van Van Leeuwen brengen zijn rolstoel in beweging over de paadjes in zijn favoriete bos. „Ik kom hier regelmatig. Het is heerlijk rustig en er zijn prachtige doorkijkjes”, vertelt hij. „Tegen de morgen en de avond lopen er ook regelmatig reeën en damherten. Dat vind ik heel mooi.”
Van Leeuwen is samen met zijn broer eigenaar van Loon- en Bosbouwbedrijf Fa. Van Leeuwen. Het bedrijf doet regelmatig klussen voor Staatsbosbeheer, waarvoor hij ook vaak het bos in moet. „Dertien jaar geleden kreeg ik tijdens het werk een boom op mijn rug. Daardoor liep ik een dwarslaesie op.”
In de verte doemt een boerderij op. Het is de beheerboerderij van Staatsbosbeheer, maar voorheen was het particulier bezit. De naam Gadra komt van deze boerderij. De letters staan voor Geluk Aanwezig Door Rijke Arbeid.
Van Leeuwen mindert vaart en wijst tussen de bomen door. „Kijk, zo’n doorkijkje bedoel ik dus. Die witte beukenstammen steken mooi af tegen de achtergrond. In de zomer bloeit de hei ook nog.”
Hij duwt z’n rolstoel verder over het hobbelige bospad. „In dit bos heb je alle seizoenen wat. In het voorjaar zie je fris groen bij de witte stammen en in het najaar zijn er hier heel veel paddenstoelen, allemaal rode met witte stippen, zoals in het versje van vroeger. Ik heb alleen nog nooit kabouters gezien”, lacht hij. „Het is hier rustig, hé? Rondom het bos zijn veel campings, maar hier is het stil. Zelfs in de zomer. Ik vind dat heerlijk.”
In het bos staan vooral eikenbomen. „Soms gebruikt Staatsbosbeheer het hout hiervan, voor bijvoorbeeld sluitbomen. De bomen staan op zandgrond en groeien langzaam. De kwaliteit van het hout is daardoor heel goed”, legt hij uit.
Het bospad leidt omhoog. De armspieren van Van Leeuwen werken hard. „We gaan nu over een tunneltje heen. De pony’s kunnen hier onderdoor als ze naar de stal willen”, vertelt hij.
Er passeert een oude man. „Ik heb op deze plek nog koren gemaaid met paarden”, vertelt hij terwijl hij naar de grond wijst. „Het bos werd pas in de jaren zestig aangepland.”
In het Gadrabos liggen veel mooie herinneringen voor Van Leeuwen. „Ik geniet van de rust en van alles wat ik zie. Zeker als we reeën zien lopen, is dat elke keer weer een prachtige ervaring.”
Heeft u ook een speciale band met een bepaald bos? Meld het voor 15 maart in een e-mail aan natuur@refdag.nl.