De totale garantie die Nederland daarmee afgeeft - als het kabinet en Tweede Kamer er mee instemmen - komt dan op rond de 50 miljard euro, praktisch een verdubbeling van de garantie van 26 miljard die het kabinet vorig jaar mei gaf.

In het noodfonds staan de eurolanden garant voor 440 miljard euro, het IMF voor 250 miljard en de Europese Commissie voor 60 miljard. Maar omdat niet alle eurolanden een zogeheten ‘triple A-rating’ hebben, zijn overgaranties nodig om mogelijk te maken dat de 440 miljard ook daadwerkelijk goedkoop kan worden geleend op de internationale geldmarkt.

De kans dat het geld ooit betaald moet worden is uiterste gering, aldus De Jager. De risico’s op de overgaranties zijn vrij theoretisch en wezenlijk kleiner dan de risico’s op het eerste bedrag van 26 miljard, maar toch nodig om een lage rente te krijgen op de geldmarkt. „Niemand verwacht dat solvabele landen zullen omvallen maar om een gemeenschappelijke triple A-rating te krijgen moet je overgaranderen”, aldus De Jager.

Als het kabinet met de extra garanties instemt, moet ook de Kamer er nog goedkeuring aan verlenen. Die stemde vorig jaar zomer alleen in met de garantstelling van 26 miljard euro. Vóór Nederland instemt met de overgaranties wil het kabinet duidelijkheid over aanscherping van de Europese afspraken over maximale begrotingstekorten en staatsschulden.

Tot nog toe heeft alleen Ierland gebruikgemaakt van het noodfonds en zit er nog altijd zo’n 700 miljard euro in. Nederland en Duitsland voelden de afgelopen maanden dan ook in het geheel niet voor een ophoging. Maar goedkoop lenen op de geldmarkt kan alleen met de overgaranties als vangnet.

De kredietwaardigheid van Nederland wordt door de extra garanties volgens De Jager niet aangetast. Ze tellen niet mee in het begrotingstekort en ook niet in de staatsschuld, die inmiddels 406 miljard euro bedraagt.