De voorzitter van de Gereformeerde Bond, ds. G. D. Kamphuis, hield dit donderdagmorgen zijn collega’s voor in zijn openingswoord voor de tweedaagse predikantenconferentie die het hoofdbestuur van de bond ieder jaar begin januari belegt.

Hij stelde dit tegenover de waarschuwing dat het in de zondige natuur zit om altijd weer op een ander fundament te bouwen. „Het bloed dat wij in onze aderen hebben, heeft steeds de neiging ons bestaan sterker te beïnvloeden dan het bloed van Jezus Christus dat voor ons is gestort.

Ook dienaren van het Woord hebben last van de oerzonde en moeten er telkens weer van bevrijd worden om werkelijk dienaar van Christus te zijn. Duidelijk moet blijven uitkomen dat de overwinning Gods geschenk is”, aldus de voorzitter, die enkele keren wees op de noodzaak van nederigheid.

De predikant schilderde onze samenleving als één die bijna is uitgeseculariseerd. „Een beetje radicaal gezegd: Wat kan er nou nog meer ontkerstenen dan al is gebeurd? In onze kerkelijke situatie vol verwarring kan ons ineens de zorg voor de gemeenten overvallen. Wat blijft er van Christus’ gemeente over? Zullen we als gemeente van Christus het volhouden dit jaar, en de komende jaren?”

Op de vraag hoe dat kan, antwoordde ds. Kamphuis met een verwijzing naar de tijd van Gideon: „Met een kruik, een fakkel en een bazuin. Gods eigen Woord en biddende handen zijn de vreemde strijdmiddelen in onze moderne hightechsamenleving.

Als we werkelijk als gemeente, als kerk volstrekt de Heere nodig hebben, wanneer we in machteloosheid en verlegenheid onze knieën buigen, op God zien, dan is Hij er. God kruisigt onze hoogmoed. God kruisigt onze christelijke en gereformeerde bolwerken. Ze houden het niet.”

In de geestelijke strijd van onze dagen zal Gods Kerk alleen overwinnen met eenvoudige middelen van geloof, hoop, liefde, gebed en bijbelstudie, zei de predikant.

De ambtelijke zorg schijnt, aldus ds. Kamphuis, onbegonnen werk te zijn.

„Van alle kanten ligt de gemeente onder spervuur van vijanden. We hebben de strijd tegen machten die de gemeente stukmaken: verdeeldheid, meedoen met de wereld, lauw zijn, onverschilligheid, we worden opgeslokt door de tijd, de leegheid, de uitholling van binnen uit.

En we missen steeds weer de kerk die als een moeder ons draagt en leidt en bemoedigt.”

Hij wees erop dat het de Heere is Die de overwinning geeft. En dat Hij tegelijk kleine, zwakke mensen inschakelt. In de ambtelijke dienst gaat volgens hem om de gestalte van de bedelaar. „Je lege handen opheffen naar God.”

„Als u met Gideon ziet op God Die u roept, en als u met Gideon doet wat God u zegt, let op Zijn aanwijzingen door u zelf voortdurend te oefenen in de verborgenheden van het geloof, dan staat u niet alleen. Als u in de Heere bent en blijft, draagt uw werk vrucht”, bemoedigde ds. Kamphuis zijn collega’s.