Volgens het onderzoek worden slachtoffers vermalen in medische discussies over hun letsel en getouwtrek tussen advocaat en verzekeraar over de hoogte van de schadevergoeding. De Ombudsman noemt de cijfers „schokkend”, vooral omdat in 2006 de Gedragscode Behandeling Letselschade (GBL) is gepresenteerd om die wantoestanden tegen te gaan. Uit het onderzoek blijkt dat die code niet wordt nageleefd. Om dat te verbeteren zou volgens Stichting De Ombudsman onder meer in de wet een verwijzing moeten komen naar de GBL.

Het Verbond van Verzekeraars vindt ook dat de behandeling van letselschadeslachtoffers beter kan. Een verwijzing in de wet is daarvoor niet per se nodig, aldus het verbond. Verzekeraars hebben namelijk eind vorig jaar afgesproken dat ze zich aan de GBL zullen houden, aldus een woordvoerster. Wel zou het volgens hen goed zijn als ook andere partijen, zoals juristen en letselschadeadvocaten, zich aan de gedragscode houden.

De Letselschade Raad, die het overleg tussen professionele dienstverleners in de letselschadepraktijk ondersteunt, vindt een verankering in de wet van de GBL niet nodig. Wel zouden professionele letselschadebegeleiders een beschermd beroep moeten krijgen.

De verzekeraars hebben ook kritiek op het rapport van Stichting De Ombudsman. Zo dateert ongeveer twee derde van de zaken uit het rapport van voor 2007. Sinds dat jaar konden partijen die betrokken zijn bij letselschadezaken, zich aan de in 2006 gepresenteerde GBL verbinden. Ook worden in het rapport enkele medische letselschadezaken besproken. Daar is volgens het Verbond van Verzekeraars een aparte gedragscode voor.

De Letselschade Raad kan zich in de meeste aanbevelingen van het rapport van Stichting De Ombudsman vinden. Wel nuanceert de raad de cijfers in het rapport. Daarin worden vooral zware letselschadezaken besproken. Die zijn vaak ingewikkelder en lopen langer dan lichtere zaken, aldus een zegsvrouw.