José van der Wal-Bot is verslaafd aan koffie en aan filterpotjes
José van der Wal-Bot uit Dordrecht keek de kunst van het koffie zetten op de ouderwetse manier af van haar moeder en oma. Inmiddels heeft ze meer dan honderd filterpotjes.
Ik drink het allerliefst koffie uit een filterpotje. Langzaam heet water opschenken en met veel geduld wachten op de echte, geconcentreerde druppels koffie. Vervolgens opgeschuimde warme melk erop en er staat een heerlijke traktatie op tafel.
Een jaar of drie geleden zag ik op Marktplaats een mooi filterpotje. Dat was het begin van mijn verzameling. Als de verkoper niet al te ver woont, ga ik het potje zelf ophalen. Anders sturen de verkopers het op. Meestal gaat dat goed. Toch gebeurt het dat ze het los in een schoenendoos stoppen. Dat loopt meestal niet goed af. Ik heb wel eens een filterpotje in duizend stukjes binnengekregen. Dan ben ik echt teleurgesteld.
De meeste exemplaren komen uit Nederland. Ik heb hele series. Bijvoorbeeld van Douwe Egberts. Maar ook van Villeroy & Boch. Zo bezit ik een serie van negen of tien effen bruine koffiepotjes die in maat oplopen. Ik heb de reeks na lang zoeken via Marktplaats compleet kunnen krijgen. Daar ben ik best een beetje trots op. In de meeste potjes heb ik een briefje met de verkoper en de betaalde prijs gestopt. Op die manier weet ik waar ze vandaan komen.
Ik heb ook een aantal Franse koffiefilterpotjes. Die zien er anders uit. Vaak zijn ze groter, hebben ze een ander model en zijn ze beschilderd met bloemen. Een van mijn mooiste exemplaren is een filterpotje dat ik van een Française heb gekocht. Het exemplaar was van haar grootmoeder geweest.
We zijn jaren naar Frankrijk op vakantie geweest, maar toen was ik nog niet aan het verzamelen geslagen. Deze zomer hopen we weer te gaan. Dan ga ik zeker struinen op rommelmarkten. Maar de kans dat ik op een mooi en betaalbaar exemplaar stuit, schijnt vrij klein te zijn.
Filterpotjes zijn al een jaar of vijftien niet meer in de winkel te koop. Tegenwoordig willen veel mensen binnen tien seconden hun koffie hebben. Dus gebruiken ze een Senseo- of espressoapparaat. Ik ben voor vier tot vijf kopjes zo’n twintig minuten bezig. Maar dan heb je wel een puur bakje. Het leuke is dat mijn dochters en een schoondochter het van me hebben overgenomen.
Inmiddels heb ik meer dan honderd filterpotjes. Ik koop niet meer elk exemplaar dat ik tegenkom. Toch kijk ik wekelijks even op Marktplaats. Want voor een mooi filterpotje ga ik toch door de knieën.
De prijzen van mijn filterpotjes variëren. Soms hebben aanbieders totaal geen idee van wat ze verkopen en vragen ze maar 5 euro voor een duur merk potje. Voor een mooi, gaaf exemplaar betaal je meestal zo’n 35 tot 40 euro. Mijn duurste potje kostte 75 euro. Dat is er een van boerenbont.
Als ik ’s morgens wakker word, of dat nu om vijf uur of om zeven uur is, denk ik gelijk aan koffie. Ik ga dan eerst naar beneden om wakker te worden met een lekker bakje. Ik ben verslaafd aan koffie en filterpotjes.