Christendom Noord-Afrika verschrompeld
De verovering van Noord-Afrika door de islam in de zevende eeuw heeft het christendom in die regio de nekslag gegeven. Van de bloeiende kerk die er tot die tijd bestond, is nauwelijks nog iets overgebleven. Verschillende landen staan nu op de ranglijst van staten waar christenen worden onderdrukt, Egypte op nummer 19, Algerije op 22, Libië op 25 en Tunesië op 37.
De christelijke gemeenten in de Noord-Afrikaanse landen bestaan nu vooral uit rooms-katholieken. Protestanten vormen een zeer kleine minderheid. Zendelingen worden niet geduld, vooral omdat ze gezien worden als vertegenwoordigers van het westers kapitalisme.
Europeanen zijn zich vaak niet bewust dat de kerk in Noord-Afrika een belangrijk stempel heeft gezet op de ontwikkeling van het christendom. Een groot deel van de bekende kerkvaders is hier geboren en getogen.
In de Vroege Kerk onderscheidde de christelijke kerk in Noord-Afrika zich van christendom in Europa door een verlangen naar orthodoxie in de leer en zuiverheid van het leven. Vandaar dat theologen in die regio vroegtijdig in het verweer kwamen tegen dwalingen.
De eerste grote aanval op het orthodoxe christendom kwam in de vijfde eeuw door de ariaanse Vandalen. Twee eeuwen later vestigden de moslims voorgoed hun heerschappij. Autochtone christenen werden vervolgd. Alleen buitenlanders werd ruimte gegund om hun geloof te beleven. Een lijn die tot vandaag is vastgehouden.
