Toerisme is met afstand de belangrijkste bron van inkomsten op het eiland in de Middellandse Zee. Vooral zonaanbidders en duikers die van hun rust willen genieten, weten Lampedusa te vinden. In de zomer verblijven tot enkele tienduizenden mensen op het eiland, dat ruim vijfduizend vaste bewoners telt.

„Reisorganisaties willen niet dat Lampedusa gezien wordt als een land van gastvrijheid voor immigranten”, aldus burgemeester Bernardino De Rubeis. „Toen wij in 2009 vluchtelingen begonnen te weigeren, leidde dat direct tot een stijging van het toerisme met 20 procent.”

„Vanuit een menselijk oogpunt ben ik altijd voor gastvrijheid geweest, en voor bescherming van de mensenrechten”, stelt de burgemeester. „Maar wij kunnen natuurlijk niet iedereen verwelkomen.”

Behalve het toerisme is ook de visserij belangrijk voor de bevolking van Lampedusa. Die sector beleeft evenwel zware tijden. Veel vissers klagen dat zij financieel slechter af zijn dan de Noord-Afrikaanse vluchtelingen die hun eiland gebruiken als toegangspoort naar Europa. Ook beschuldigen zij Tunesische collega’s ervan dat die wateren rond Lampedusa leegvissen.

„Wij zijn een vreedzaam volk maar misschien moeten wij een revolte beginnen zoals de Tunesiërs”, zegt de 62-jarige Ferdinando Mannino. „Ik leef van 270 euro per maand. Dat is denk ik nog erger dan in Tunesië. Er is hier niets over van de visserij.”

Veel vissers zijn dan ook verbolgen over de ruime aandacht die uitgaat naar het vluchtelingenprobleem, terwijl niemand belangstelling lijkt de hebben voor hun eigen sores. „Help ons zoals jullie de illegalen helpen”, staat te lezen op een spandoek aan een van de vissersboten in de haven van Lampedusa.

De lokale middenstand daarentegen is best te spreken over de extra klandizie buiten het toeristenseizoen. Vooral supermarkten, cafés en kledingzaken profiteren daarvan. De autoriteiten hebben wel de verkoop van alcohol aan immigranten verboden na een aantal geweldsincidenten waarbij drank in het spel was.