Het vonnis komt overeen met de eis van het openbaar ministerie (OM) twee weken geleden. De straf is hoger dan het vonnis van de rechtbank. Die legde M. vorig jaar 10 jaar cel op. De rechtbank veroordeelde medekidnapper Leo S. eerder tot 7 jaar cel en tbs. S. ging niet in beroep.

De twee mannen, beiden eerder veroordeeld voor een zedendelict met een minderjarige, ontvoerden het meisje vlakbij haar ouderlijk huis en stopten haar in een kofferbak van hun auto. Ze reden met haar naar een camping in Brielle. Daar werd het kind seksueel misbruikt.

Het gerechtshof neemt het Kaj M. en Leo S. zeer kwalijk dat ze „een willekeurig jong en weerloos kind van de openbare weg vlakbij huis hebben weggerukt en onder mensonterende omstandigheden naar een ander deel van het land hebben weggevoerd.”

Het hof stelt vast dat het drama een „verwoestende” indruk maakte op het meisje en haar directe omgeving. „De gevolgen voor het gezin, dat een veilige en stevige plek voor de ontwikkeling van de vier kinderen was, zijn ernstig en verstrekkend.”

Het gezin is „ernstig beschadigd door de ontreddering” die Kaj M. en Leo S. hebben teweeggebracht. „Niet voor niets beschrijven de ouders hun ervaringen en deze feiten als de grootste nachtmerrie van ouders die tot werkelijkheid is geworden en hebben zij zorgen en angst voor de toekomst.”

Kaj M. „lijkt zich geen ogenblik te hebben bekommerd” om Hannah en haar familie, stelt het hof vast. „Het is algemeen bekend dat de ervaring van een dergelijke gebeurtenis ernstige psychische gevolgen heeft voor het betrokken slachtoffer en haar omgeving.”

Het verhaal van de kidnappers dat de ontvoering bedoeld was om losgeld te krijgen, noemt het Arnhemse hof „volstrekt ongeloofwaardig”.

Net als de rechtbank legt ook het gerechtshof geen tbs op. Kaj M. wilde niet meewerken aan een gedragskundig onderzoek bij het Pieter Baan Centrum en ontloopt zo tbs, die in theorie levenslang kan duren.

Hoewel het hof stelt dat de feiten erop wijzen dat M. lijdt aan „enige stoornis”, moet bij gebrek aan een duidelijk beeld van de stoornis M. voor volledig toerekeningsvatbaar worden gehouden. Daarom is er „geen wettelijke mogelijkheid tot het opleggen van tbs.” Het gerechtshof beseft dat Kaj M. „met zijn weigerachtige opstelling” bereikt dat het bestaan van een stoornis niet kan worden vastgesteld en dat die onbehandeld blijft.

Uit onvrede over het feit dat Kaj M. tbs ontloopt, startte Henk Donkersteeg, de vader van het ontvoerde meisje, vorig jaar een burgerinitiatief. Hij probeert het tbs-beleid gewijzigd te krijgen. Hij wil dat sommige (zeden)misdadigers sowieso tbs krijgen opgelegd. Twee weken geleden liet Donkersteeg bij het gerechtshof weten dat hij bang is dat Kaj M. na het uitzitten van zijn straf weer onbehandeld op straat komt te staan en opnieuw een misdaad pleegt.

Kaj M., afkomstig uit de regio Amersfoort, is ook in hoger beroep veroordeeld voor een reeks gewelddadige berovingen van bejaarde vrouwen. Die pleegde hij samen met Leo S.