Dat stelt professor Ko Hummelen, bijzonder hoogleraar forensische psychiatrie aan de Rijksuniversiteit Groningen, dinsdag in een voordracht. Ook kan volgens hem het kijken naar elkaars werk de stagnatie van moeizame behandelingen voorkomen.

Het beoordelen van de behandeling van andermans patiënten gebeurt nu nog maar één keer in de zes jaar, constateert Hummelen. In zijn visie moet de frequentie worden opgevoerd naar één keer per jaar.

„Externe beoordeling door professionals zal er op termijn toe kunnen leiden dat patiënten beter gaan meewerken aan de behandeling”, verwacht de hoogleraar. Patiënten zijn volgens hem eerder bereid hun gedrag te veranderen als er rekening wordt gehouden met hoe zij hun therapie ervaren.

„Een second opinion neemt de patiënt serieus en houdt rekening met zijn of haar waarneming van de behandeling”, stelt Hummelen. „Bovendien kan de patiënt een second opinion inbrengen in de rechtszaak over de verlenging van zijn behandeling. Een rechter kan de uitkomsten daarvan laten meewegen in het oordeel daarover.”

De expert op het gebied van forensische psychiatrie vindt dat behandelaars elkaar ‘scherp moeten houden’. „Er is veel aandacht voor de patiënt in de kliniek, maar hoe het daar buiten moet na de behandeling is minder duidelijk”, weet Hummelen. „Leg elkaar een aantal vragen voor, zoals: is de behandeling gericht op terugkeer in de samenleving en op het voorkomen van herhaling?”