Vrijstaat
Zevenhonderd man politie werd gisteren ingezet bij het Maastrichtse woonwagenkamp Vinkenslag. Het was wel nodig ook. Op grote schaal hield men zich daar bezig met hennepteelt. In totaal werd voor een straatwaarde van 10 miljoen euro in beslag genomen en vernietigd.Vinkenslag is een van de grootste kampen in Nederland. Het was dan ook niet overbodig dat een forse politiemacht werd ingezet. Op die grote woonwagenkampen zijn de bewoners al gauw van mening dat zij eigen baas zijn en de politie en andere controleurs daar niets te zoeken hebben.
Vandaar dat de afgelopen jaren op veel plaatsen woonwagenkampen tot geringere omvang zijn teruggebracht. In kleinere kampen is het makkelijker om de wet te handhaven. Dat hadden de bewoners natuurlijk ook wel door en vandaar dat de ontmanteling van grote kampen vaak op verzet stuitte.
Een volgend probleem was waar men de kampbewoners laten moest die uit het grote kamp kwamen. Vestiging van nieuwe centra voor kampbewoners stuitte vaak op grote bezwaren van omwonenden. Dat kan men zich goed voorstellen. Het gaat nu eenmaal om een groep mensen die vaak moeite hebben met het verschil tussen mijn en dijn en tussen geboden en verboden.
Sommige gemeenten wisten die weerstand handig te omzeilen door in nieuwe woongebieden eerst een klein kampje in te richten, waarna de eigenlijke woningbouw plaatsvond. Iedereen die daar een huis kocht of een huurwoning betrok, kon weten dat de wijk ook bevolkt werd door een aantal kampers.
Op die manier kon tevens gewerkt worden aan de maatschappelijke inpassing van mensen die soms al generaties lang aan de rand van de samenleving verkeerd hadden. De resultaten van dat herinpassingsproces waren overigens niet altijd bemoedigend.
In ieder geval moet bewoners van grote kampen en kleine kampjes duidelijk gemaakt worden dat er grenzen zijn. Dat geldt ook voor ’gewone’ huurders die veel overlast geven. Het kan niet zo zijn dat zij zich aan allerlei regels onttrekken, de omgeving terroriseren en weigeren om belastingaanslagen en rekeningen van nutsbedrijven te betalen.
In Maastricht had het nutsbedrijf voor een kwart miljoen euro aan achterstallige rekeningen te vorderen van de kampbewoners. Daarbij was duidelijk dat het omvangrijke gebruik van elektriciteit te maken had met de illegale kweek van hennep. Op die manier snijdt het mes voor de kampers aan twee kanten. Ze verdienen fors aan die illegale teelt en een deel van de productiekosten komt ten laste van het energiebedrijf.
Veel te lang is dat allemaal door de vingers gezien. Alsof het probleem dan vanzelf zou verdwijnen! Terwijl het in de praktijk veeleer van kwaad tot erger gaat.
Met deze forse inzet van de politie laat burgemeester Leers zien wie er de baas is. Zo af en toe is dat nodig. Een woonwagenkamp mag geen vrijstaat worden. Ook ten aanzien van de noodlijdende Maastrichtse voetbalclub MVV gaf de burgemeester er vorige week blijk van dat hij voor de bedreigingen van supporters niet opzij gaat. Zulke bestuurders zouden we meer moeten hebben.