Dat concludeert gezondheidsvoorlichter Rianne Hoopman, die vrijdag aan de Vrije Universiteit in Amsterdam promoveert op het gebruik van zogenoemde kwaliteit-van-levenvragenlijsten, die in de mode zijn om te bepalen hoe kankerp¤tiënten met hun ziekte omgaan. Tot nu toe zijn dergelijke vragenlijsten nauwelijks aan allochtonen voorgelegd wegens taalproblemen. Hoopman heeft de vragenlijsten als eerste laten vertalen in het Turks, Marokkaans en Rifberbers.

„De huidige cijfers over hoe Nederlanders kanker ervaren, zijn niet meer representatief. Daarin ontbreken namelijk de gegevens van ruim 5 procent van de bevolking, de Turken en de Marokkanen. De eerste generatie allochtonen die naar Nederland kwam is nu bejaard en het is bekend dat de kans op kanker toeneemt bij het ouder worden. Maar hun gegevens zijn tot nu toe nauwelijks zichtbaar”, zegt Hoopman. De promovenda kreeg subsidie van het KWF om de vertalingen te laten maken. Het onderzoek is uitgevoerd bij het Nederlands Kanker Instituut (NKI-AvL).

De vragenlijsten zijn ingevuld door allochtone patiënten van zeven ziekenhuizen in vier grote steden. Opvallend was volgens Hoopman dat de patiënten veel meer pijn zeiden te hebben dan een familielid dat gewoonlijk voor hen vertaalde doorgaf aan de dokter. De patiënten konden hun pijn geen rapportcijfer geven, omdat daarvoor een zekere schoolopleiding nodig is, die ze niet hebben.

Hoopman pleit ervoor dat oudere allochtonen binnenkort via een sprekende computer vragen over hun kwaliteit van leven kunnen beantwoorden voordat ze bij de specialist op consult komen. De arts zal zijn patiënt daardoor beter begrijpen. Het is volgens de onderzoekster ook wenselijk dat allochtone zorgconsulenten de patiënt bijstaan tijdens een consult, zeker bij een slechtnieuwsgesprek.