Ik verzamel al lange tijd allerlei voorwerpen en documenten uit de Tweede Wereldoorlog. De verzameling is inmiddels zo groot dat ik een deel van het huis heb ingericht als museum over de oorlog, dat ook op afspraak is te bezoeken. Ik heb de collectie ”Ergens in Nederland 1939-1945” gedoopt, naar een kreet die in de mobilisatie veel gebezigd werd. Jonge mensen wachtten gedwee tot ze ”ergens in Nederland” als soldaat zouden worden ingezet.

De verzameling bestaat uit duizenden voorwerpen, maar een heel speciale plek heeft wel de para-sten, ofwel een automatisch vuurwapen met het kaliber 9 mm dat werd gebruikt door de Britse parachutisten. Ik heb daar de nodige papieren voor, zodat ik het in mijn verzameling mag hebben.

De stengun is volgens de overlevering van een Franse parachutist geweest: majoor Jean Salomon Simon. Simon was officier van de Special Air Services (SAS) en kwam tijdens de zogeheten operatie Amherst in Drenthe terecht. De SAS kende naast een Britse ook Franse en Belgische afdelingen. Die waren betrokken bij de bevrijding van Drenthe. Operatie Amherst had als doel de Duitsers in Noord-Nederland in verwarring te brengen en bruggen in handen krijgen zodat de Poolse en de Canadese pantsertroepen gemakkelijk door Noord-Nederland konden rijden.

In de nacht van 7 op 8 april 1945 sprongen 700 Franse parachutisten in groepjes van ongeveer vijftien man af boven Drenthe. Van deze 700 man zijn er in de gevechten die de daarop volgende dagen plaatsvonden, 33 soldaten gesneuveld. Majoor Simon raakte gedurende de operatie in het dorp Spier zwaargewond aan zijn hoofd. Hij is enkele uren na zijn verwonding op 11 april 1945 overleden in Hoogeveen. Op de plaats waar de majoor gewond is geraakt, staat nu een monument. Simon lag tijdelijk begraven in Coevorden en ligt nu op de Franse militaire begraafplaats in het Zeeuwse Kapelle-Biezelinge.

Het wapen van Simon, de stengun, is tijdens de oorlog overgenomen door verzetsstrijder Geert Wolbers in Coevorden. Bij de begrafenis van Simon fungeerde Wolbers als commandant van het ere-vuurpeloton van de Binnenlandse Strijdkrachten. Via het Stedelijk Museum Coevorden is het wapen uiteindelijk in mijn collectie terechtgekomen.

Dit is maar één voorwerp uit mijn verzameling, maar zo zijn er nog tientallen objecten met een verhaal. Ik heb in mijn collectie verbandtassen, emblemen, verrekijkers, gasmaskers enzovoort. Juist omdat er vaak mooie verhalen aan vastzitten, is het ook boeiend erover te vertellen. Naast het verzamelen en het vastleggen van verhalen verzorg ik daarom graag presentaties op scholen en geef ik lezingen op verenigingen. Daarnaast beheer ik een website, www.ergensinnederland1939-1945.nl , waarop ik mijn collectie aan een breder publiek toon. Het is leuk om te merken dat die goed wordt bezocht.