De afgelopen jaren lag de overheid ernstig overhoop met de specialisten, en dan vooral met degenen die niet in loondienst zijn van een ziekenhuis. Naar schatting gaat het om ongeveer de helft van de ongeveer 15.000 specialisten die Nederland telt. De dokters voerden vorig jaar zelfs ‘publieksvriendelijke’ acties, maar eigenlijk speelt het geharrewar over de salarissen van de dokters al vele decennia.

In december sloot minister Schippers van Volksgezondheid een principeovereenkomst met de orde, samen met de net aangetreden voorzitter van de specialistenorganisatie, oud-minister De Grave. De orde verkocht de overeenkomst als een overwinning aan de achterban. Maar het was meteen al duidelijk dat de artsen behoorlijk moesten bloeden. Er werd weer een totaalbudget voor de dokters vastgesteld, met een beperkt groeipercentage. De specialisten hadden weer te maken met een omzetplafond. Ziekenhuizen krijgen voortaan een totaalbudget, dat de aangesloten artsen onderling mogen verdelen. Bedoeling is dat artsen die goed samenwerken, kwaliteit leveren en weinig medische fouten maken, een bonus krijgen.

De voordelen voor het ministerie zijn evident. De afgelopen jaren kostten de specialisten vele miljoenen euro’s per jaar meer dan begroot. Nu er weer duidelijke budgetten komen, moeten de dokters daarbinnen blijven.