Halsema betoogt dat in haar afscheidsbrief die dinsdag door Kamervoorzitter Gerdi Verbeet werd voorgelezen. Haar oproep is onder meer een verwijzing naar de rechtszaak tegen PVV-leider Geert Wilders. Die wordt vervolgd voor uitlatingen die hij buiten het parlement heeft gedaan.

Halsema constateert dat de taal in het parlement de afgelopen twaalf jaar veel is veranderd, net als in de samenleving. De taal is soms schril, maar ook recht-toe-recht-aan. De tegenstellingen zijn even hard als helder, meent ze.

Maar toch heeft ze dat liever dan een parlement dat in eigen codes en taal spreekt en onbegrijpelijk is voor buitenstaanders en voor het volk dat het vertegenwoordigt. „Veel liever de hevige emoties, straatrumoer en ruwe zeden dan de handjeklap en zelfgenoegzaamheid van een herensociëteit.”

De grotere tegenstellingen in de samenleving kunnen volgens Halsema in goede banen worden geleid als er meer ruimte is voor niet geaccepteerde en zelfs onacceptabele opvattingen. Juist daarom moet de Kamer als medewetgever nadenken over uitbreiding van de regels voor parlementaire onschendbaarheid, aldus Halsema. Kamerleden moeten zich beschermd en veilig weten, ook als hun meningen anderen tegen de borst stuiten.