A. J. (Arne) Schaddelee (30) uit Houten meldde zich kort na de vorige Provinciale Statenverkiezingen bij de fractieleider in de provincie Utrecht, C. J. van Kranenburg. De achterliggende jaren hielp hij bij de voorbereiding van debatten. Nu staat Schaddelee, manager communicatie & pr bij de RMU, op nummer twee van de lijst. Van de vier CU’ers in de Utrechtse Staten stoppen er twee.

Schaddelee werd lid van de CU toen de partij werd opgericht. „RPF en GPV gingen samen, en daarin zag ik iets van mijn ideaal verwezenlijkt: een zo breed mogelijke samenwerking van christenen in de politiek. Daarom was ik tot dat moment lid van SGP én CDA. Voor die partijen heb ik toen bedankt; drie lidmaatschappen vond ik wat veel van het goede. Maar mijn keuze voor de CU is nooit een keuze tegen die andere partijen geweest. Ik hoop van harte dat de SGP en een deel van het CDA ook mee gaan doen.”

Zijn keuze riep in zijn omgeving veel vragen op. „Ik kom uit een echte SGP-familie; ’k zou haast niemand in de familie weten die geen SGP’er is. Mijn vader zat in Woerden in een raadscommissie. We hebben hierover dus heel wat afgepraat, maar dat heeft mijn mening niet veranderd. Ook in mijn kerkelijke gemeente hoor ik verbaasde opmerkingen, hoewel ik er daar nooit op aangesproken ben of dit principieel wel kan.

Voor de gereformeerde gezindte, waarin ik me heel erg thuis voel, is de SGP de meest logische keuze, maar ik wil meer samenwerking dan er nu is. Daarom werd ik lid van de CU. Overigens ben ik in de jaren daarna de standpunten van de CU wel steeds meer gaan waarderen. Ik ben erg voor praktische politiek, terwijl bij de SGP ook het getuigenis een rol speelt. De verschillen met de SGP zie ik als nuances.”

Er wordt gesignaleerd dat CU en SGP uit elkaar gegroeid zijn doordat de CU linkser geworden is en door de verschillende opstellingen tegenover het huidige kabinet. Hoe ziet u dat?

„Dat de verschillen zijn toegenomen, is aan de CU te wijten, maar het wordt in de beeldvorming wel uitvergroot. In de Tweede Kamer zijn de verschillen best fors, maar in de Eerste Kamer en op provinciaal en plaatselijk niveau werken beide partijen vaak wel goed samen. Het ligt ook wel aan de personen die er zitten. Ik wil de verschillen niet verdoezelen, maar met zo’n links-rechtstegenstelling kan ik weinig. De SGP is ook links, in de zin dat ze hart heeft voor de onderkant van de samenleving. En de CU is rechts op het gebied van justitie, belastingdruk en regelgeving.”

Over het huidige kabinet zegt Schaddelee enthousiast te zijn. „Het is echter wel goed dat de CU om meer aandacht voor de onderkant vraagt: de Wajongers, de WW’ers, de mensen in de bijstand.”

Voelt u zich qua sfeer en godsdienstige inkleuring thuis tijdens een CU-bijeenkomst?

„Het is er inderdaad heel anders dan tijdens SGP-vergaderingen en tijdens de kerkdiensten bij ons. Maar ik heb daar geen moeite mee. Een partij is geen kerk. Er moet in de CU wel meer gevoel komen voor wat er onder bevindelijk gereformeerden leeft. Evangelischen en vrijgemaakt gereformeerden domineren er erg. Wat de bijeenkomsten betreft: Laat er maar meer psalmen worden gezongen.”

Of hij het eerste lid van de Gereformeerde Gemeenten is dat bovenlokaal actief is in de CU, weet Schaddelee niet. „Ik ben nog geen anderen tegengekomen. Er zijn er wel uit andere kerken. Ik streef al een poosje naar een werkgroep van bevindelijk gereformeerden in de CU, ook om eens te inventariseren hoeveel het er zijn. Zelf ben ik mede vanwege mijn achtergrond op de tweede plaats van de lijst gezet. Feitelijk ben ik daarmee de opvolger van Van Kranenburg, die ook tot de gereformeerde gezindte behoort; hij is christelijk gereformeerd in Driebergen.”

De baas van Schaddelee bij de RMU, P. Schalk, is kandidaat-senator voor de SGP. „Ik kan er met hem prima over praten. We onderkennen beiden het belang van samenwerking voor christelijke politiek.”

Schaddelee zegt geen ambitie te hebben om landelijk actief te worden. „Eerder plaatselijk. Ik roep thuis wel eens dat een burgemeesterschap me leuk lijkt.”