Schijn van heiligheid
”Schijn van heiligheid” is een fel requisitoir tegen de orthodoxe koers die de pausen Johannes Paulus II en Benedictus XVI voer(d)en. De auteur, ex-priester André Truyman, legt de nadruk op de centralistische structuur van de kerk van Rome. De huidige paus wordt voortdurend als grootinquisiteur betiteld, gezien zijn vroegere functie als prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer. Hij was immers samen met Johannes Paulus II verantwoordelijk voor het bewaken van de roomse leer en het aan de tand voelen van kritische dissidenten. De schrijver vindt dat de huidige paus autocratisch de moderne cultuur verwerpt vanuit een verouderde vorm van katholicisme en bewust terugkeert naar het tridentijnse tijdperk (de kerk van Trente), waarin de Rooms-Katholieke Kerk de ware kerk was.
De schrijver gooit met het badwater ook het kind weg als hij het klassiek-orthodoxe denken verwerpt. „Alleen fundamentalisten geloven nog letterlijk dat God de wereld schiep in zeven [sic, KvdZ] dagen.” De schrijver hekelt terecht de herleving van traditionele vormen van vroomheid zoals de Mariaverering. Hij spreekt ook van een „versterkte inquisitie” als het gaat over het verdwijnen van de onderzoeks- en onderwijsvrijheid in de kerk.
Rome kenmerkt zich echter door een „opvallend aanpassingsvermorgen.” Dat oogt soms hypocriet als we zien dat het celibaat wijd wordt ontdoken – in Afrika en Zuid-Amerika. „Dat celibataire priesters seksueel actief zijn, lijkt een wijdverspreid structureel probleem te zijn voor de kerk.” Kortom, een onthullend boek waarin de kritiek soms te ver gaat.
Schijn van heiligheid. Benedictus XVI en Johannes Paulus II, André Truyman; uitg. Acco Leuven/Den Haag, 2010; ISBN 978 90 334 8048 5; 280 blz.; € 22,-.
