Urker Mannenkoor Hallelujah op Nederland 2
URK – De VPRO zendt op dinsdag 4 januari 2011 de film ”Hallelujah” over het gelijknamige jubilerende Urker mannenkoor uit.
De film, een zogenaamde Teledoc, wordt ’s avonds om 20.20 uur op Nederland 2 uitgezonden. Het betreft een „persoonlijke film” van Kees Brouwer, die bekend werd van onder andere ”De Wouter Tapes”. Het Urker Mannenkoor Hallelujah onder leiding van Bert Moll viert dit jaar z’n honderdjarig jubileum.
Een Teledoc is „een lange documentaire met een eigentijds Nederlands onderwerp, dat op een prikkelende, toegankelijke en cinematografische manier wordt verteld en bestemd is voor een breed publiek”, aldus de VPRO in een persbericht.
In de film brengt Brouwer naar eigen zeggen „persoonlijke verhalen van geluk en ongeluk, van geloof en ongeloof, van zonde en berouw. De verhalen zijn aangrijpend. Over een verongelukte visser, de aanvechting van begane zonden, liefdesgeluk, de moord op een Urker jongen. De levens van de mannen worden gevat in het zingen van het geestelijke lied.”
In een persoonlijke toelichting bij de documentaire noemt Brouwer het Urker Mannenkoor „het embleem van de Urker samenleving.” Via een portret van het koor wil hij „doordringen tot de kern, de ziel van de Urker gemeenschap, en tegelijkertijd de clichés over Urk achter me laten.”
Brouwer en zijn hele familie wonen zelf in Urk. Zijn vader zong vroeger in het Urker Mannenkoor. In 2007 ging hij voor het eerst naar een uitvoering. „Het koor kwam de concertzaal binnenlopen, rommelde zich in het gelid en wachtte. Op het teken van de dirigent barstte er een ware orkaan los, heel hard en heel zuiver. De koude rillingen liepen over mijn lijf. En toen een moment later die honderd man, met zijn allen op hun allerzachtst gingen zingen sprongen de tranen in mijn ogen”, aldus Brouwer.
Volgens hem „was het bepaald niet vanzelfsprekend” dat het bestuur medewerking aan een film zou verlenen. „Als je nagaat dat vele leden van het koor, uit overtuiging, niet eens televisie hebben, is dat ook wel begrijpelijk. Maar met deze film wil ik een beeld neerzetten, een monument. Een monument voor gewone mensen, muzikaal gezien amateurs, die samen in een groter geheel, een nieuwe dimensie creëren. Die met een combinatie van muzikale bescheidenheid en innerlijke overtuiging een geest kunnen oproepen. Een geest waartoe zij zich verplichten. Waar zij hun lot aan verbinden; de geest van Hallellujah.”