„De eenheid van de Gereformeerde Kerken kan niet worden bewaard, indien het niet alsnog mogelijk wordt gemaakt dat wij als gereformeerde kerk in volle rechten (dus geestelijk en stoffelijk zelfstandig) deel uit kunnen maken van het nieuwe kerkverband”, schrijft de Urker kerkenraad. De briefschrijvers noemen het voorstel van prof. mr. P. de Haan een begaanbare weg. Dit voorstel houdt in dat de Gereformeerde Kerken, die straks als plaatselijke gemeente behoren tot de Protestantse Kerk in Nederland, de vrijheid hebben zich in geval van geestelijke nood los te maken van de PKN. „Volgens dit voorstel houden we als gereformeerde kerk onze gewenste zelfstandigheid in geestelijk en materieel opzicht.”

De kerkenraad op Urk verkeert in een situatie dat er plaatselijk vooralsnog geen enkel zicht is op verdere samenwerking met de hervormde gemeente ter plaatse. „Deze heeft immers duidelijk uitgesproken dat geenszins te begeren. Het gevaar is dus niet denkbeeldig dat wij op het plaatselijk vlak geen enkel voordeel van het SoW-proces zullen ervaren en daarentegen alleen maar grote nadelen.” De kerk noemt ook het gevaar van een scheuring in de gemeente. „Wij weten helaas uit ervaring wat een verdriet dat teweegbrengt in een kerkelijke gemeenschap. Een scheuring in de kerk brengt ook scheuren in families, huwelijken, gezinnen, ja, in harten van mensen.”