Het gescheld en gemopper tussen een jong echtpaar en een oudere vrouw ging heen en weer. Uiteindelijk won de eerste de strijd door de kar in de rij te duwen.

Russen en rijen. Het is altijd opletten. Of het nu bij de supermarkt is, bij de bank of het treinstation. Het is er altijd een chaos. Bovendien kennen de rijen zo hun eigen regels.

Een nummertje trekken, bestaat niet in Rusland. Om te weten waar je moet aansluiten, vraag je bij binnenkomst: „Kto posledni? Wie is de laatste?” „Ja (ik)”, krijg je dan te horen en je sluit netjes achter die persoon aan. Vervolgens moet je zelf opletten, want je kunt dezelfde vraag ook verwachten.

De chaos wordt vaak nog een stuk groter omdat Russen graag de rij verlaten. Dat is om de verveling te onderdrukken.

Sommigen gaan buiten een sigaret roken. Anderen lopen weer naar de informatiebalie op het treinstation. Als ze weggaan, vragen ze jou of je even op hun plek wilt letten. Soms komen ze vijftien minuten later terug, maar soms ook helemaal niet.

In de rij staat iedereen dicht op elkaar. De Rus zet je meteen klem. Je hoeft je maar even naar achter te bewegen of je botst al tegen iemand aan.

Een meter afstand houden is er niet bij. Niet zo fijn bij het pinnen met je creditcard of geld halen bij een automaat.

Het is wel te begrijpen dat iedereen op elkaars lip zit. Want als je in de rij iets te veel ruimte overlaat tussen jezelf en de persoon voor je, wordt die plek onmiddellijk ingenomen door iemand anders die denkt dat dit een mooi plekje voor hem of haar is.

Een korte rij biedt weinig hoop op een snelle betaling van de boodschappen. Zoals iedereen ga je in de supermarkt met je karretje vol boodschappen op zoek naar de kortste rij. Je kijkt of de persoon voor je niet al te veel boodschappen in zijn winkelwagentje heeft. Is dat het geval, dan sluit je je aan en denkt blij: Dit gaat lekker snel.

Misgegokt in Rusland. Het is me al vaker overkomen dat een vrouw voor me met een haast lege kar met slechts vijf producten in de rij staat, maar dat later haar man of vriend eraan komt met zijn armen vol tandpasta, worst, kaas, groente en afwasmiddel. Die vult zo het tot dan toe lege wagentje.

Terwijl je dacht eindelijk eens soepel door een rij heen te komen, sta je daar dan.