SKG is de financiële dienstverlener voor kerken en kerkelijke instellingen, aangesloten bij de Protestantse Kerk in Nederland. De stichting verkrijgt middelen vanuit deze doelgroep en leent deze zo veel mogelijk weer uit aan kerken en aanverwante organisaties.

Tijdens de viering maakte directeur T. H. Copier bekend dat de stichting een jubileumgift van 40.000 euro geeft aan de elf projecten van het Protestants Diaconaal Krediet Nederland.

Voorzitter drs. C. Hendriks onthulde het nieuwe logo door het laten knallen van ballonnen met het oude logo met de wingerdtak. Daaronder kwamen ballonnen met het nieuwe logo te voorschijn. Boven de rode letters SKG is een kerk met twee mensen eromheen te zien, een in rood, de ander in zilvergrijs. De rode kleur staat voor verzoening en leiding, het zilvergrijs voor zilvergeld en veelzijdigheid.

Dr. Plaisier sprak over ”kerk en geld”. Hij zei dat het niet makkelijk is om los te komen van de zuigkracht van het geld in onze maatschappij, waardoor geld tot een afgod kan worden. Wat kan de kerk eraan veranderen? Dr. Plaisier: „De kerk is de plek waar we losgewrikt worden van de binding aan ons geld en waar we leren omgaan met geld. In de kerk kun je leren dat geld niet de eerste kandidaat van onze liefde moet zijn. Geld is er om te geven. De kerk is de plek waar we leren geven.”

De secretaris van de kerk vindt het „prima” dat er goede doelen zijn, „maar het meest geëigende moment om geld te geven is in de context van de viering in de gemeente. Geven is geven aan God, voor de instandhouding van de diensten, en aan onze medemensen. Discussies in de kerk zouden een wending ten goede nemen als we meer geven aan God.”

Hij durfde niet te zeggen dat de mensen tienden aan de kerk moeten geven zoals vroeger in Israël het geval was, maar het moet wel om „een rib uit je lijf” gaan, vindt hij.

Het is bedenkelijk als het kerkelijk leven lijkt af te hangen van de hoogte van de begroting, vindt dr. Plaisier. „Er bestaat in de kerk soms een afhankelijkheid van professionals die niet gezond is. Heeft het vertrouwen op geld ons niet verzwakt? Waarom kijken we zo zorgelijk? Waar twee of drie mensen bijeen zijn in de Naam van God, daar is de kerk.”

Anderzijds vindt hij ook dat gemeenten met een teruglopende kerkgang tijdig prioriteiten moeten stellen en maatregelen treffen. „Eerder nadenken over de core business van de kerk kan veel krimpscenario’s voorkomen.”

Een eis voor het omgaan met geld is, aldus Plaisier, dat het geen mensen schaadt. Er mogen ethische eisen aan beleggingsportefeuilles worden gesteld. „Geld is een eigen leven gaan leiden. Het is bezwaarlijk als we voor het grote geld gaan.”

De scriba stelde dat er terecht flink gesneden is in de begrotingen van de dienstenorganisatie. Er zijn nu drie landelijke onderwerpen waar de kerk aan werkt: missionair werk, jeugdwerk en kerkopbouw. Gemeenten mogen hierop volgens hem best wat trotser zijn.

Hij prees de SKG als een organisatie „die een goed beleid voert om voorzichtig met het geld om te gaan, met solide partners en zonder run op hoge percentages.” Daarmee sloot hij aan bij de woorden van Hendriks, die meedeelde dat de SKG de kredietcrisis goed doorgekomen was, mede dankzij een voorzichtig beleid. „Het is niet goed om met kerkgeld te gaan speculeren op de beurs”, aldus Hendriks.

Portemonnee

De bestuurder vindt dat wat de Bijbel zegt over geld en goed een grotere plaats moet krijgen op de kansel. Hij adviseerde kerkelijke gemeenten om gemeenteleden niet alleen in het hart maar ook in hun portemonnee te treffen. „Maak bespreekbaar dat geloven geld kost”, zei hij.