God heeft er wijze redenen voor dat ook Zijn kinderen de tijdelijke dood ondergaan. Hij zou zeker al Zijn kinderen op een zeker tijdstip van alle zonden kunnen reinigen en hen tot Zich kunnen opnemen in heerlijkheid zonder dat ziel en lichaam van elkaar worden gescheiden. Voor Hem is immers geen ding onmogelijk.Het heeft Hem echter behaagd dat de verworven verlossing van Christus hun trapsgewijze wordt toegepast. Hij doet dat opdat de grootheid van het werk van de verlossing klaarder zou blijken en geopenbaard worden.

De heiligheid van God wordt ook hierin gezien dat Hij de gelovigen niet eerder opneemt in de hemel dan nadat het lichaam van de zonde is afgelegd. Immers, als God dat lichaam, dat een werktuig van de zonde is geweest, direct tot de staat van de heerlijkheid zou overbrengen zonder dat het aan de verderving werd overgegeven, zou het schijnen dat God gemeenschap kon oefenen met het zondige vlees. Maar nu wordt het vlees eerst aan de verrotting overgegeven, eer het wordt toegelaten tot de gemeenschap met God.

Indien alleen de onbekeerden zouden sterven, zou hier op aarde onfeilbaar geweten worden wie zalig wordt en wie niet. Wat zou dat een onuitsprekelijke droefheid en smart zijn voor hen die achter zouden blijven wanneer ze hun geliefde zagen sterven en dan wisten dat hij voor eeuwig zou worden verdoemd.

Jesajas Hillenius, predikant te Drachten (De mens beschouwd, 1752)