Prins Claus was een van de initiatiefnemers voor een gedenksteen voor de door hem zo bewonderde Brandt. Het herinneringsteken was zelfs een „vurige wens” van Claus.

De dertig jaar geleden gestorven Brandt, die niet verward moet worden met de legendarische bondskanselier van Duitsland, heeft volgens Constantijn in zijn vader „een licht ontstoken dat hij een leven lang met zich mee heeft gedragen en dat hij heeft doorgegeven aan zijn kinderen. In Brandt vond hij iemand die hem toonde dat het de moeite waard was om ondanks alle druk en gevaar aan essentiële waarden van medemenselijkheid en tolerantie vast te houden. Hij toonde het andere gezicht van Duitsland”, aldus Constantijn.

„Brandt moet een heel zuiver ethisch kompas hebben gehad, dat hem en degenen die op zijn weg kwamen, ook in de donkere dagen van oorlog en nazisme, de weg wees”, overwoog Constantijn. Zijn vader is slechts een korte tijd onder Brandts hoede geweest, maar het moet een verademing voor hem zijn geweest, zo viel op te maken uit de woorden van Constantijn. „Na de Pruisische strengheid en discipline van de kostschool in Misdroy, waar de heldendood nog hoog in het vaandel stond, maakte mijn vader kennis met de Duitse humanistische Bildungstraditie. Een traditie die hij in zijn verdere leven blijvend hernieuwde inhoud heeft weten te geven. „Mensen als Brandt zijn ook voor zijn eigen generatie een inspiratiebron, aldus de prins: „Een voorbeeld van een onafhankelijk denker en een goed mens.”