Dat die vrienden er waren, wordt duidelijk. Toch zit er in het boek een hiaat. Aalders heeft dit keer geen hard bewijs dat de prins actief was in wapenhandel. Aalders probeert te laten zien dat alles er op wijst dat het wel zo moet zijn. „Omstreeks 1950 rees er serieuze verdenking tegen de prins-gemaal vanwege zijn bemoeienissen met wapenhandel in Indonesië en de minister-president zag zich genoodzaakt de kwestie te laten onderzoeken. Hun rapporten geven een onthutsend beeld.”

Aanleiding voor de uitgave vormt het boek ”Juliana & Bernhard”, waarin de historicus Cees Fasseur naar de mening van Aalders veel te snel aan de ernst van deze rapporten voorbijgaat. Het is jammer dat er in het boek zo veel frustratie doorklinkt. Aalders laat merken boos te zijn dat Fasseur wel stukken heeft mogen inzien, terwijl hijzelf voor gesloten archiefdeuren staat.

Ook is niet duidelijk waarom Aalders in dít boek zo veel aandacht besteedt aan de problemen die prins Hendrik veroorzaakte door zijn buitenechtelijke escapades. Zowel Hendrik als prins Bernhard was chantabel, maar daarmee houdt de link ook op.

Eén ding blijft Bernhard omringen en dit boek onderstreept dat: „De levenswandel van de prins was als het ware één grote invitatie voor politieke moeilijkheden.” Helaas is dat waar.

Bernhard. Zakenprins, Gerard Aalders; uitg. Aspekt, Soesterberg, 2010; ISBN 978 6153 015 8; 234 blz.; € 18,95.