Door een ontslagvergoeding van een maand per gewerkt jaar in te stellen voor flexwerkers, hoopt Ulenbelt verschillen tussen vaste en tijdelijke werknemers op te heffen. De vergoeding moet ook gelden voor mensen van wie het tijdelijke contract is verlopen en niet is verlengd. „Als het inhuren van een tijdelijke kracht voor een jaar een extra maand salaris kost, dan neemt een werkgever iemand wel in vaste dienst”, aldus de SP’er.

Karabulut stelt ook dat er eindelijk vastgehouden moet worden aan het principe dat na drie tijdelijke contracten een werkgever iemand in vaste dienst moet nemen, als ze met elkaar verder willen. Het is haar een doorn in het oog dat werkgevers en vakbonden in cao’s kunnen afwijken van dit principe en afspreken dat mensen langer in tijdelijke dienst aan de slag worden gehouden.

Verder wil Ulenbelt dat er een verbod wordt ingesteld op het in dienst nemen van werknemers op basis van stukloon. Dit komt volgens hem steeds vaker voor en creëert „werkende armen”. Hij wijst daarbij op postbodes die sinds de privatisering van de postmarkt vaker betaald worden op basis van hoeveel pakketten, brieven en kaarten die ze bezorgen. De SP’er wil het wettelijk regelen dat personeel wordt betaald voor de uren die ze werken.