Ik voer hier even op persoonlijke titel het woord over het bolletje van Verbeet. Waarom? Omdat een Kamervoorzitter wel andere dingen te doen heeft dan over blauwe balletjes praten, en omdat ze zo veel presentjes krijgt dat dit object allang vergeten zal zijn. Toch is het belangrijk om er aandacht aan te geven, al was het maar omdat er een bijzonder actueel verhaal aan vastzit.

Laten we het maar klip-en-klaar stellen: te vrezen is dat het balletje inmiddels tot de vergane dingen gerekend moet worden. Verbeet laat er geen geheimzinnigheid over bestaan wat ze allemaal presentjes krijgt aangeboden in haar hoedanigheid als Kamervoorzitter en dat is een hele waslijst. Op haar persoonlijke pagina en in het Geschenkenregister van de Tweede Kamer kan ieder deelgenoot worden van alle mogelijk cadeautjes die ze sinds april 2006 mocht ontvangen. Het blauwe bolletje was klaarblijkelijk echter te klein om genoemd te worden en dat zegt al iets.

Wat bijvoorbeeld wel op de lijst staat is de kalender die Verbeet op 29 oktober 2009 van de Waddenvereniging kreeg, alsook de uitgave Kip Artistique Barneveld en de tas met diverse streekproducten waarmee een aantal dames uit Barneveld haar eerder die maand verrasten. En wat te denken van een ballpoint die Verbeet op 11 november 2009 kreeg toebedeeld van ’s Lands Hospitaal in Suriname? In april dit jaar kreeg ze ook nog eens een pen van de Staten van Aruba. Het staat er keurig op. Maar een blauw balletje staat nergens vermeld.

Misschien dat het bolletje niet als een persoonlijk geschenk is opgevat, omdat het in het koffertje zat (hét koffertje, inderdaad), dat toenmalig minister van Financiën Zalm de Kamervoorzitter op de derde dinsdag in september overhandigde als representante van de Kamer. Het jeugdparlement wilde met het blauwe geval aandacht vragen voor speelmogelijkheden in het schoolgebouw. Verbeet maakte echter direct een link met het Kamerwerk en wees erop dat het balletje haar en de overige Kamerleden eraan herinnerde dat ze op de bal en niet op de persoon moesten spelen in het debat.

Je zou denken dat het ding daarom nog altijd een belangrijke functie heeft. Een politicus wordt uitgemaakt voor „wolf in schaapskleren” en „een gevaar voor Nederland”, maar het bolletje is nergens te bespeuren. Tijd dus voor rehabilitatie. Het object heeft een belangrijke rol te vervullen in het publieke debat.

Bij veel andere geschenken is dat moeilijker aan te tonen. Van president Karzai van Afghanistan mocht Verbeet een tafelkleed met servetten in ontvangst nemen, terwijl de Palestijnse president Abbas haar met een sjaal bedacht.

Als dank voor het voorzitten van het Nationaal Jeugddebat kreeg Verbeet in oktober 2009 het boek ”Puberbrein binnenstebuiten” cadeau. Dat kan in de Kamer misschien nog van pas komen.