Koers
De nieuwe minister van Defensie, Hillen, heeft een uitstekend politiek gevoel. Voordat de bewindsman zelf de actieve politiek inging als Tweede Kamerlid en als Eerste Kamerlid, werkte hij als politiek verslaggever bij de NOS en daarna als directeur voorlichting bij het ministerie van Financiën. Ook runde hij een eigen communicatieadviesbureau.
Over het juiste moment om bepaalde zaken naar voren te brengen hoeft niemand Hillen iets wijs te maken. Afgelopen zaterdag liet hij in de Volkskrant weten welke kant het volgens hem op moet met het CDA, namelijk de conservatieve. Volgens hem heeft de partij de afgelopen jaren „de lokgroep van het progressieve denken” gevolgd.
Maar veel steun kreeg Hillen zaterdag op het CDA-congres niet tijdens de bespreking van het rapport-Frissen waarin de oorzaken van de laatste verkiezingsnederlagen op een rijtje zijn gezet.
In de wandelgangen was er meer waardering voor CDA-Kamerlid Biskop, die vorige week de CDA-fractievergadering opende met een citaat van de schrijver Menno ter Braak uit 1937 toen het nationaal-socialisme in ons land voet aan de grond kreeg. Niemand hoeft te twijfelen wat Biskop, die op het beruchte CDA-congres in Arnhem tegen samenwerking met de PVV stemde, daarmee bedoelde.
„We zien in Europa een politieke beweging ontstaan die niets anders doet dan ressentiment exploiteren. Bezig met het stimuleren van boosheid, niet werkelijk geïnteresseerd in oplossingen en die geen ideeën heeft. Een beweging die ook geen oplossingen wil, omdat ze de misstanden nodig heeft om te kunnen blijven schelden en haten. Want dat is de belangrijkste karakteristiek: schelden om te schelden en haten om te haten. Het maatschappelijk ressentiment wordt botgevierd op een zondebok die de schuld krijgt van alles.
Tegelijk beschouwt deze beweging zichzelf als het eeuwige slachtoffer van ‘links’ of ‘de elite’, en koestert ze een diepe weerzin jegens intellectuelen, kosmopolieten en iedereen die en alles wat ‘anders’ is. Deze politiek wordt niet zozeer gevoed door domheid maar door halfbeschaving, te herkennen aan het voortdurend gebruik van slogans en frasen. Het is een reactionaire politiek die stelt dat alles vroeger beter was en dat alles beter wordt als het eigen volk gezuiverd is van volksvreemde elementen die altijd alles verpesten”, aldus Ter Braak.
Op 14 mei 1940, vier dagen na de Duitse inval in ons land, pleegde Ter Braak zelfmoord.
