Volgens Van IJ., die zichzelf omschreef als een ‘nerd met een voorliefde voor cryptologie’, kostte het kraken van de kaarten hem niet meer dan 30 euro aan apparatuur en een middagje werk. Hij was naar eigen zeggen eind 2009 begonnen met het hacken van een kaart omdat hij wilde aantonen dat de beveiliging en daarmee de bescherming van de privacy te wensen overliet. Hij zou er zelf nooit gratis mee hebben gereisd, maar collega’s aan wie hij ook vervalste kaarten gaf, zouden dat wel hebben gedaan.

De rechtbank doet uitspraak op 8 december.