Ds. Wiegeraad: Uitzien naar de voleinding van het Koninkrijk
VEENENDAAL – Het vertrouwen dat God doorgaat met zijn werk zag dr. B. J. Wiegeraad concreet worden in het vertrek van zijn kleindochter voor evangelisatiewerk naar Zuid-Afrika. „God zal Zijn werk voleinden.” Op zaterdag 6 november stond de emeritus predikant uit Veenendaal vijftig jaar in het ambt.
Bastiaan Jan Wiegeraad werd op 19 april 1935 in Montfoort geboren, waar zijn ouders een manufacturenzaak hadden. Zijn moeder deed de winkel en zijn vader ging er met de bakfiets op uit om zijn waren bij de boeren in de omgeving te verkopen.
Zijn eerste duidelijke herinneringen heeft hij aan de oorlog. De betrokkenheid daarop is later gebleven, onder meer door pro-Duitse preken die hij in de oorlog hoorde. Hij kwam er niet over uitgedacht.
Tijdens een wat rustiger periode in zijn predikantenleven besloot ds. Wiegeraad promotieonderzoek te verrichten naar prof. Hugo Visscher (1864-1947) die fout was in de oorlog. „Hugo Visscher zette zich af tegen de „verrotte democratie” in Nederland en toonde een toenemende sympathie voor Hitler. Hij zag deze dictator als een Nebukadnezar die een werktuig in Gods hand was om Gods oordelen uit te voeren. Hij kon het na de oorlog niet opbrengen om te zeggen dat hij fout geweest was. Dat maakte zijn sterven eenzaam.”
Ds. Wiegeraad spreekt er zijn zorg over uit als mensen zich laten meeslepen door Wilders. „Veel mensen stemmen uit onvrede op Wilders, maar het is de vraag hoe het wordt als hij het voor het zeggen zou hebben. Zijn manier van denken heeft de toekomst niet.”
Kort nadat ds. Wiegeraad in 1960 in zijn eerste gemeente Herkingen op Goeree-Overflakkee bevestigd was, ging hij zich bezighouden met evangelisatieactiviteiten. Dat was niet voor het eerst. In zijn studententijd deed hij in Amsterdam al evangelisatiewerk. De predikant gaf leiding aan jongeren die in de zomer naar het strand bij Ouddorp kwamen om te evangeliseren en ging voor in kerkdiensten voor toeristen in Ouddorp.
Directeur
Dat vormde de aanleiding voor het bestuur van de IZB om hem te vragen om directeur van de organisatie voor zending in Nederland te worden. Het was een „uitdaging” voor de eerste predikant-directeur. Hij verhuisde spoedig van Bennekom naar Amersfoort. Zijn werk bestond uit het bezoeken van evangelisatiegemeenten, de vorming van mensen, het bekendheid geven aan het werk van de IZB en de stichting van een boekhandel. Ds. Wiegeraad behaalde daarvoor een diploma voor boekverkoper.
De predikant waardeert het dat de IZB een positieve bijdrage aan de Protestantse Kerk levert. „De IZB heeft altijd gezegd het welzijn van het geheel van de kerk te zoeken en niet alleen op te komen voor de belangen van een bepaalde richting. Dat besef is doorgedrongen in de kerk. De IZB kan nuttig zijn in de breedte van de kerk, maar moet op zijn hoede zijn voor het bewaren van de identiteit.”
Vanaf 1973 stond ds. Wiegeraad in de Adventkerk in Amersfoort, waar hij zich gelukkig voelde in het gemeenteopbouwwerk. In 1981 kreeg de predikant een beroep van de gemeente te De Bilt, waarvoor hij eerst bedankte. „Tijdens een begrafenis werd ik zo bewogen door de woorden ”Niet mijn wil, maar Uw wil geschiede” dat ik het beroep alsnog aannam. Ik mocht de bloemen houden die de Amersfoortse gemeente had laten bezorgen uit dankbaarheid dat ik bleef.”
Van 1990 tot 2000 presenteerde hij het radioprogramma ”Licht en Uitzicht” voor de EO. „Na afloop hadden mensen gelegenheid om me te bellen. Daarvan is veel gebruikgemaakt. Het gebeurt herhaaldelijk dat mensen me er nog van kennen.”
In zijn laatste gemeente, Reeuwijk, kreeg hij problemen met zijn gezondheid. In 1997 ging hij met de VUT. Daarna verleende hij ambtelijke bijstand in Loosduinen. Bodegraven, Krimpen aan de Lek, Linschoten en Elst (Utr.), waar hij nu nog werkt. Na het overlijden van zijn eerste vrouw hertrouwde hij in 2005 en verhuisde naar Veenendaal.
Secularisatie
Vooruitkijkend zegt ds. Wiegeraad: „De toenemende secularisatie en de verbrokkeling doen me pijn. Bij alle scheuringen gaat het om de waarheid, maar wordt het niet tijd om meer aan de eenheid te denken? Toch heb ik vertrouwen in de voortgang van Gods Koninkrijk. Mijn oudste kleindochter, die in Zuid-Afrika evangelisatiewerk doet, is daarvan een teken. God zal zijn werk voleinden.”