Onlangs werd hij weer gepubliceerd: de jaarlijkse gifmeter van de stichting Milieudefensie, stichting Natuur en Milieu en de organisatie Foodwatch. In bijna alle kranten was te lezen dat de afname van gifresten op groente en fruit stagneert.

De overheid voert campagne om de consumptie van groente en fruit te bevorderen. Ze heeft het thema ”vitaliteit” hoog op de agenda staan. De milieubeweging daarentegen jaagt de consument de stuipen op het lijf en beschadigt, geholpen door miljoenen aan overheidssubsidies, een belangrijke branche. De milieubeweging wil groente en fruit waarop helemaal geen gifresten meer aangetroffen worden. Dat willen we uiteraard allemaal, maar is praktisch onhaalbaar.

Iedere teler van regulier geteelde groente en fruit gebruikt gif om gewassen te beschermen tegen schadelijke invloeden. Zonder deze gewasbeschermingsmiddelen gaan oogsten gedeeltelijk of volledig verloren.

Supermarkten streven boven-dien naar een jaarrond vast assortiment om aan de vraag van 
de verwende consument te kunnen voldoen. Er worden bijvoorbeeld veel producten geïmporteerd uit derdewereldlanden, waardoor kansarme boeren en hun families weer kansen krijgen.

Voor iedere werkzame stof in de gewasbeschermingsmiddelen is een MRL vastgesteld. MRL staat voor maximale residulimiet: het wettelijk toegestane (rest)gehalte op een product. De MRL’s worden bepaald aan de hand van twee overwegingen: bescherming van de volksgezondheid en goed landbouwkundig gebruik. De MRL’s zijn meestal lager dan op grond van de volksgezondheid aanvaardbaar is. Van een aantal acuut toxische stoffen is een zogenaamde acute referentiewaarde (ARfD) vastgesteld. Dat is een waarde die bij eenmalige inname van groente of fruit niet mag worden overschreden.

Als de milieuclubs praten over overschrijdingen gaat dit bijna altijd over de MRL en niet over de ARfD. Er is dus zelden sprake van gezondheidsrisico’s. Uit angst voor nog meer negatieve publiciteit hanteren veel supermarktorganisaties zelfs een eigen, nog strenger agf-protocol. Dit is begrijpelijk, maar onnodig. Voedselveiligheid kent geen overtreffende trap van veilig, veiliger, veiligst. De vastgestelde normen bieden een adequate bescherming voor de consument.

Groente en fruit eten is zeer 
gezond. Het positieve effect 
van het eten van groente en fruit op de gezondheid blijkt zo’n 
duizendmaal groter te zijn dan 
het negatieve effect van de aanwezige restjes van gewasbeschermingsmiddelen. Het is ook nog steeds niet wetenschappelijk bewezen dat biologisch geteeld voedsel gezonder is dan gangbaar voedsel.

Het zou de milieubeweging sieren wanneer ze onze belasting- en donateurgelden alleen zou gebruiken om samen met producenten, supermarkten en consumenten te werken aan onze gezamenlijke opdracht: de aarde te bouwen en te bewaren als een goed rentmeester. Dat is al moeilijk genoeg.

De auteur is werkzaam bij een bedrijf dat groente en fruit produceert en importeert.