Moerman beheert, samen met zijn vrouw Heintje, sinds 2004 de Passiflorahoeve, een zorgboerderij in Harskamp. Zijn cliënten kampen met verschillende psychische aandoeningen: overspannenheid, burn-out, depressiviteit, een trauma. „Sommigen zijn in de reguliere hulpverlening helemaal vastgelopen.”

Dat verbaast Moerman niet. „Zelf heb ik dat ook meegemaakt. Mijn emmer zat vol problemen. Vanuit de hulpverlening werd er een deksel op gedaan door mij medicijnen voor te schrijven. Intussen bleef het in die emmer gisten en koken. Ik ben er door schade en schande achter gekomen dat het deksel er af moet en dat je de emmer moet leren legen.”

Die methode past Moerman nu ook bij z’n cliënten toe. „Niet alles is met praten op te lossen, maar je moet de knelpunten wel benoemen. Daar is tijd voor nodig. Tijd om vertrouwen te winnen. Ik voer gesprekken met mijn cliënten tijdens het werk, of in de auto. Ze mogen me 24 uur per dag, zeven dagen per week bellen. In de professionele hulpverlening kan dat niet, want tijd is geld.”

Rust is het belangrijkste dat psychisch zieken nodig hebben, stelt Moerman. „Die vinden ze hier. We kweken exotische planten en vlinders. Een ideale omgeving om tot rust te komen. Ik observeer mijn cliënten goed. Wat is er mis, hoe gedragen ze zich? In combinatie met mijn eigen ervaring weet ik vrij snel hoe ik hen moet benaderen.”

Dat de Passiflorahoeve er is gekomen, begrijpt Moerman nog steeds niet. „Ik ben ermee begonnen toen ik in de WAO zat. Ik had geen cent, maar de bank wilde helpen.” Zes jaar later heeft de beheerder twaalf cliënten voor dagbesteding. „We willen uitbreiden naar 25. Er is genoeg te doen voor zo veel mensen.”

De Passiflorahoeve, die samenwerkt met Eleos, is AWBZ-erkend en bezit het keurmerk van de landelijke vereniging van zorgboeren. „Daar hebben we hard moeten knokken.” Moerman bepaalt zelf het moment waarop zijn cliënten voldoende zijn opgeknapt om de boerderij te verlaten. „Ik krijg zelden mensen terug. Ja, voor een goed gesprek.”

In de zomermaanden is de Passiflorahoeve open voor publiek. „We krijgen tussen de 8000 en 10.000 bezoekers per seizoen.” Of Moerman zich nooit eens vergist in de behandeling van zijn cliënten? „Natuurlijk, maar ik heb deskundige mensen om me heen die met me meedenken en me corrigeren als dat nodig is. En als ik naar de medische wereld kijk, dan mag ik nog heel wat fouten maken.”

Dit is het vijfde artikel in een serie over zorgboerderijen. Volgende week het laatste deel.