Gevangenen Bonaire hebben nazorg nodig
In de gevangenis wordt de Bijbel gelezen. Overal ter wereld. Zomaar ineens schud je door de tralies de hand van een gevangene die in zijn cel de brief van Paulus aan de Filippensen zit te lezen. Je hebt elkaar nog nooit gezien, maar er is die merkwaardige herkenning door de „gemeenschap aan het Evangelie.” Terwijl celgenoten zich vullen met de leegheid van de tv laat Pedro de woorden van God op zich inwerken. Dankbaar en met een gulle glimlach neemt hij –onder het toeziend oog van Paul van Oeffelt– een agenda met Bijbelteksten in ontvangst.
Van Oeffelt is het doorgewinterde hoofd beveiliging in het Nederlandse gevangeniswezen. Sinds een paar maanden werkt hij op Bonaire. „Ik kreeg de kans om hier een jaar te werken en heb die met beide handen aangegrepen. Hier moet alles van de grond af opgebouwd worden. Sinds 10 oktober is Bonaire een Nederlandse gemeente en gelden er Nederlandse regels, ook voor de bajes. Ik vind het een uitdaging om aan kennisoverdracht te doen.”
Zowel Willem den Hertog als ik kent Van Oeffelt goed. Het is een man die zijn vak met liefde uitoefent. De beveiliging moet op orde zijn. En als er goede dingen worden aangeboden aan gevangenen moet dat óók kunnen. Zo krijgt Den Hertog tijdens de rondleiding de gelegenheid een zestal jongeren toe te spreken.
„Jongens, jullie zijn te jong om hier te zitten. Jullie hebben een betrouwbare Gids nodig. „Volg Mij”, zegt Jezus tegen Mattheüs, de oplichter. Bekeer je en leg je oude leven af.” De gevangenen staan aandachtig te luisteren voor de getraliede deuren. „Dit is wat ze nodig hebben”, zegt een geëmotioneerde bewaarder, die erbij is komen staan. „De jongens moeten in hun hart worden aangesproken.”
De Justitiële Inrichting Caribisch Nederland, locatie Bonaire, ondergaat een ingrijpende verandering. De capaciteit wordt vergroot van 46 naar 76 plaatsen. Van Oeffelt laat de nieuwbouw zien: 24 zeecontainers met een capaciteit van 48 bedden zijn boven elkaar geplaatst, in twee blokken van tweemaal zes.
„Er is veel animo om hier te werken. Voor 70 functies kregen we 350 aanmeldingen. Wat wil je, werken voor de Nederlandse overheid geeft zekerheid. Waar vind je dat op Bonaire?” Van Oeffelt hoopt dat ook het vrijwilligerswerk van de grond komt. „Ruim 80 procent van de bevolking is christelijk, maar de mensen zijn nogal voor de straffende hand. Terwijl de gevangenen bezoek en nazorg nodig hebben. Daar worden ze wijzer van.”
Ik laat dat op me inwerken. Wat een zegen dat Gevangenenzorg binnen zo veel kerken in Nederland leeft en dat bijna 500 vrijwilligers gemotiveerd in touw zijn in en buiten de gevangenis. Het vrijwilligerswerk vormt een krachtig getuigenis van barmhartige gerechtigheid. Ook op Bonaire is dat nodig.
Mr. Hans Barendrecht, directeur van Gevangenenzorg Nederland, legt samen met Willem den Hertog, voorzitter van Stichting Rentmeester, een werkbezoek af aan Curaçao, Bonaire en Suriname. Hij doet verslag in deze krant.
