De vrouw werkte vier jaar als administratief medewerkster in het kantoor van het NFI in Den Haag. Op de bewuste datum werd ze door de strenge beveiliging aan de hand van haar personeelspas getraceerd toen ze zich met het bewuste DNA-materiaal door het gebouw bewoog. De DNA-sporen belandden vervolgens bij het afval. De vriend van T. moest later een nieuwe DNA-test ondergaan, zodat zijn profiel alsnog in de databank van het NFI kon worden opgenomen.

Volgens het Openbaar Ministerie kan het niet anders zijn dan dat de verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan een strafbaar feit. Volgens haar advocaat is er een alternatief scenario mogelijk waarin collega’s van T. haar personeelspasje zouden hebben gebruikt om haar „een hak te zetten”. De verdachte ontkent elke betrokkenheid en zei zich niet te kunnen herinneren dat ze haar pasje op die dag uit het oog is verloren.

Collega’s van T. hadden eerder verklaard dat zij in die periode opvallend veel aandacht voor de DNA-zendingen had getoond en ook hielp bij het controleren daarvan, werk dat niet tot haar takenpakket behoorde. In afgetapte telefoongesprekken werden geen belastende feiten gehoord door justitie.