Dat de Spaanse regeringsleider Zapatero niet van plan is de mis bij te wonen die paus Benedictus XVI zondag zal opdragen bij de inwijding van de Sagrada Familia, is hem op zware kritiek van politieke tegenstanders komen te staan. Zij roepen hem op zijn eigen overtuiging even te vergeten en op te treden als „premier van alle Spanjaarden en alle Catalanen.” Al sinds haar aantreden in 2003 kenmerkt de regering-Zapa­tero zich door verruiming van de wetgeving op ethisch terrein.

Na de inwijding door de paus mag de Sagrada Familia (tempel van de Heilige Familie), ontworpen door de Catalaanse architect Antoni Gaudi, officieel worden gebruikt voor de eredienst. Of daar veel gebruik van zal worden gemaakt –afgezien van bijzondere vieringen– is nog maar de vraag, gelet op het almaar teruglopende kerkbezoek van Spaanse rooms-katholieken.

Wat ongetwijfeld niet minder zal worden, is de jaarlijkse toestroom van tienduizenden toeristen. Barcelona mag zich verheugen in een aantal opvallende bouwsels van Gaudi (1852-1926). Iedere cultuurhistorische excursie gewijd aan het werk van Gaudi omvat niet alleen Casa Battló en Casa Milà (La Pedrera), plus de ‘slingerende bank’ en andere bouwsels in het park Parque Güell, maar bovenal de Sagrada Familia.

Bezoekers wanen zich vaak in de middeleeuwen: ze zien volop activiteiten in een kerk waaraan al decennia wordt gebouwd, sinds 1882. De kerk is ontworpen met een geheel eigen toepassing van artnouveauprincipes. Rechte lijnen ontbreken vrijwel. Gaudi had een afkeer van rechte lijnen, „omdat de natuur die ook niet kent.”

De architect heeft er verder zo veel Bijbelse symboliek in verwerkt dat de kerk wel een Bijbel in steen wordt genoemd. In 2026, het honderdste sterfjaar van Gaudi, zou de kolossale basiliek voltooid moeten zijn.

Binnen de Rooms-Katholieke Kerk beijvert een groep fans van Antoni Gaudi zich voor de zaligverklaring van de architect, die in zijn latere leven bekendstond als een overtuigd rooms-katholiek.