Susannah en Schraalhoop wonen rond 1640 in Stoneybrooke, een gemeenschap die bol staat van veroordelingen en wetten. Iedereen is strenggelovig, maar niemand is zeker van genade. „Waarlijk, God wilde niemand van ons. Niemand kon zeker zijn van Zijn liefde. Het was niet aan ons om weet te hebben van Zijn genade.” Dit gelooft ook Susannah, totdat een kapitein haar hart verovert en vertelt over Gods onvoorwaardelijke liefde en genade. Pas als de kapitein wordt vermoord, leert Susannah wat het betekent als iemand zijn leven geeft voor zijn vrienden. Ja, dat Iemand Zijn leven gegeven heeft, voor haar.

Siri Mitchell heeft ervoor gekozen om in ”Kostbaar in mijn ogen” Susannah en Schraalhoop afwisselend aan het woord te laten in de ik-vorm. Hierdoor moet je nauwgezet blijven lezen om te volgen wie op welk moment de ik-figuur is. Het verhaal loopt uit op een rolverwisseling: Susannah wordt de nieuwe Schraalhoop van Stoneybrooke. Doordat ze getuigt van Gods genade wordt ze verketterd en verstoten. Schraalhoop (vertaling van het Engelse ”Small-hope”) groeit uit tot Hoop, een vrouw die door haar eerlijkheid en moed Susannahs leven redt.

Siri Mitchell zet sterke persoonlijkheden neer, die de lezer het verhaal in trekken. De historische details, het dialect en de mooie sfeertekening zijn sterke punten in haar stijl. Of ze echt een goed beeld geeft van de puriteinen in de 17e eeuw is echter de vraag.

Kostbaar in mijn ogen, Siri Mitchell; uitg. Voorhoeve, Kampen, 2010; ISBN 978 90 297 19643; 352 blz., € 19,95.