Eenwieler ontpopt zich als motorfiets
Een eenwieler die tijdens het rijden als een zakmes uitklapt en zich ontpopt als een doorsneemotorfiets. Deze vinding was eind vorige maand te gast op het Witte Huis in Washington. De doelgroep ligt echter aan de andere kant van de aardbol.
Duizenden smog spuwende scooters vullen anno 2010 het straatbeeld van Chinese steden. Voor de Canadese scholier Ben Gulak, vier jaar geleden in China op familiebezoek, zijn de tweewielers aanleiding om na te denken over een milieuvriendelijk alternatief. Twee jaar later komt hij met een elektrische motorfiets op twee wielen die dicht naast elkaar draaien. Zo dicht, dat ze één wiel lijken te vormen. Vandaar de naam: Uno.
Het voertuig houdt zichzelf in evenwicht met een keur aan gyroscopen en computerchips. Min of meer vergelijkbaar met de Segway, de elektrische step die bij het ministerie van Verkeer en Waterstaat nogal wat stof deed opwaaien.
De uitvinder staat met zijn eenwieler wereldwijd in de belangstelling en het magazine Popular Science nomineert zijn vinding als de beste van 2008. Maar een volwaardig alternatief voor de milieuvervuilende tweewielers in China is de Uno niet. De eenwieler heeft met een maximumsnelheid van 25 kilometer per uur meestal het nakijken.
Gulak, inmiddels student ”mechanical engineering” aan de prestigieuze universiteit Harvard, puzzelt verder en bedenkt een variant waarbij er tussen de twee naast elkaar draaiende wielen een derde wiel hangt. Zodra de bestuurder de 25 kilometer per uur overschrijdt, klapt de Uno in minder dan een seconde als een zakmes uit elkaar. Het hangende wiel klapt naar voren en raakt de grond, de twee grotere wielen draaien naar achteren en de Uno ziet er uit als een doorsneemotorfiets, weliswaar begrensd op een snelheid van 56 kilometer per uur.
De compacte bouw in ingeklapte toestand is het belangrijkste voordeel van het voertuig, aldus Gulak. „Daardoor is hij wendbaar, maar kan iedereen hem ook in zijn huiskamer opladen zonder dat het voertuig veel ruimte in beslag neemt. En natuurlijk is zo’n Uno ook een hebbeding, een gadget.”
De twee achterwielen van de uitgeklapte Uno zijn volgens Gulak onafhankelijk opgehangen. „In de bochten gaat het ene achterwiel iets omhoog en de andere iets naar beneden, zodat de Uno altijd een goede wegligging heeft.”
De student heeft zijn voertuig uitgebreid getest en is momenteel bezig om alle onvolkomenheden eruit te halen. „Het is een kwestie van tijd voordat alles perfect op elkaar is afgestemd, op korte termijn moet productie mogelijk zijn.”
Onder de vlag van zijn bedrijf BPG-Motors wil Gulak binnen twaalf maanden dertig Uno’s produceren en verkopen. De eerste exemplaren zullen voor niet minder dan 18.000 euro van eigenaar verwisselen, uiteindelijk zal de verkoopprijs moeten uitkomen bij zo’n 5000 euro. Maar ook dan zal de beurs van veel scooterrijdende Chinezen niet toereikend zijn.
