Onmacht
U ploegt en u zaait, terwijl niemand u met zekerheid kan zeggen of u wel zoveel als het gestrooide zaad terugkrijgt. U gebruikt medicijnen als middel tot herstel van uw gezondheid, terwijl u er niet zeker van bent of dat wel zal gebeuren.Daarom: Bid, overdenk, verlang naar God. Laat u veel vinden aan de troon van Gods genade, smekend om genade, en vertoef niet. God is aan u niets verplicht. U bent verdorven en geschonden in alle vermogens van uw ziel. Nochtans kan Hij acht geven op Zijn eigen inzettingen.
Hoewel Hij uw gebeden en overdenkingen niet aanziet, slaat Hij mogelijk toch acht op bidden en overdenken, of op andere middelen die Hijzelf heeft ingesteld. Zo zou Hij u toch kunnen zegenen.
Derhalve, indien u niet wilt doen wat u kunt, dan bent u niet alleen dood, maar u verklaart zich ook nog eens het eeuwige leven onwaardig. Laten Gods kinderen zich verwonderen over de vrijheid van genade die tot hen is gekomen, zodat hun ketenen afvallen en de ijzeren poort voor hen wordt geopend.
Laat de natuurlijke mens gevoelig zijn voor zijn uiterste onmacht om zichzelf te redden. Weet dat u zonder kracht bent om tot Christus te komen, totdat u getrokken wordt. U bent verloren. U kunt uzelf niet helpen. Dat mag het fundament van uw valse hoop eens doen schudden. Leg toch af dat eigen zelfvertrouwen en zucht uw ellendig geval uit voor de Heere.
Thomas Boston, predikant te Ettrick (Schotland) (Viervoudige staat, 1742)