Slachtoffers van criminaliteit melden slechts een derde van de delicten bij de politie. In ruim een kwart van de gevallen doen mensen ook daadwerkelijk aangifte.

De belangrijkste reden van slachtoffers om geen aangifte te doen is dat ‘het toch niets helpt’. Redenen om juist wel tot aangifte over te gaan zijn dat de politie dit ‘moet weten’ en vanwege de verzekering.

Vooral bij geweldsdelicten als bedreigingen en seksuele delicten wordt de politie erbuiten gehouden. Slechts 3 procent van de seksuele delicten leidt tot aangifte; bij bedreigingen is dit 11 procent. Veel slachtoffers vinden het voorval niet belangrijk genoeg, zo blijkt. Bij mishandeling wordt wel vaak de politie ingeschakeld.

Ook vermogensdelicten zoals inbraak, diefstal van en uit de auto en zakkenrollerij worden meer gemeld. In twee van de drie gevallen stappen mensen naar de politie. De voornaamste reden is hierbij de verzekering of vanwege gerechtigheid: de dader moet worden gepakt. Bij fietsdiefstal wordt minder vaak aangifte gedaan.