Dat betoogde L. N. Rottier, voorzitter van het college van bestuur van Driestar Educatief, gisteravond in Amersfoort tijdens een door ForumC (forum voor geloof, wetenschap en samenleving) georganiseerd debat over artikel 23 van de Grondwet, over de vrijheid van onderwijs.

Rottier, pleitbezorger van hand­having van artikel 23, betoogde dat bijzondere scholen hun nut ruimschoots bewijzen. „Als er een bestel komt waarin alleen plaats is voor staatsscholen, be­tekent dat een verplatting en ontpedagogisering van de sa­menleving. Een vitale maatschappij heeft juist baat bij veel­ kleurigheid. Ook schreeuwen jongeren om duidelijke waarden en oriëntatie. Die kan het bijzonder onderwijs hun bieden.”

Voordeur

In het „kamp dat artikel 23 wil schrappen” leven duidelijk areligieuze en antireligieuze sentimenten, stelde Rottier. „Columniste Aleid Truijens schreef vorig jaar in de Volkskrant dat God niks te zoeken heeft op school. Alsof religie achter de voordeur moet worden opgeborgen en moet worden verbannen naar het privédomein.”

Het argument dat het huidige onderwijsbestel segregatie (het apart optrekken van verschillende bevolkingsgroepen) bevordert, snijdt weinig hout, denkt Rottier. „Vorig jaar is er door duizenden Nederlanders een top tien van problemen in het onderwijs samengesteld. Daarin komen de termen segregatie en integratie niet voor. Maar in die top tien gaat het bijvoorbeeld over zaken als de zorg aan moeilijk lerende kinderen en het niveau van taal en rekenen.”

Atoombom

Dr. Ewald Engelen, publicist en hoogleraar financiële geografie aan de Universiteit van Amsterdam, wil artikel 23 schrappen. In de Groene Amsterdammer schreef hij recent: „Het wordt tijd dat de liberalen van Nederland de handen ineenslaan om na bijna een eeuw experimenten met verzuiling staat en kerk nu eindelijk radicaal van elkaar te scheiden.” Het schrappen van artikel 23, zei Engelen gisteravond, moet het „effect van een atoombom” hebben, waarbij in het onderwijs „een vrij schootsveld” ontstaat.

In het huidige onderwijsbestel vormt het maatschappelijk middenveld (schoolbesturen, onderwijskoepels) een hinderlijke buffer waar onnodig veel geld naar toe gaat, vindt Engelen. „In dat maatschappelijk middenveld zitten ook zakkenvullers die goed onderwijs alleen maar moeilijker maken.”

Hij wil een staatsschool waarbij scholen de nodige zelfstandigheid krijgen en waarbij ook ruimte is voor onderwijs over verschillende godsdiensten. Van cruciaal belang is om het niveau van de leraren op te krikken, stelt hij.

De kritiek op de gelijke bekostiging van religieus en openbaar onderwijs in Nederland heeft alles te maken met de islam­discussie van de laatste jaren, aldus Engelen. „De overheid financiert met publieke middelen levensbeschouwelijke scholen. Dat betekent dat ook een islamitische zuil in stand wordt gehouden. Die zuil is nu kop van Jut. Toch schrijft de Grondwet gelijke behandeling voor. Je kunt niet zuil één, twee en drie bekostigen en zuil vier niet.”

Verlegenheid

Beleidsmedewerker P. W. Moens van de Vereniging voor Gereformeerd Schoolonderwijs (VGS) vindt het onterecht dat zorgen over moslimscholen uitlopen op kritiek op „alle levensbeschouwingen.” „In Nederland ervaren we verlegenheid met de islamisering. Daar ligt het probleem, terwijl vervolgens ook wordt gewezen naar andere bijzondere scholen. Maar het reformatorisch onderwijs is niet vergelijkbaar met het islamitisch onderwijs.”