Voor belijdende christenen is het grote pijnpunt in het debat over de multiculturele samenleving het megaverschil in godsdienstvrijheid tussen westerse landen en de islamitische landen. Eindelijk is dat nu aangekaart door een Europees staatshoofd. De Duitse president Wulf vroeg tijdens zijn staatsbezoek aan Turkije om wederkerigheid. Als aanhangers van de islam hier godsdienstvrijheid claimen, dan moeten christenen en Joden in islamitische landen dezelfde vrijheid kunnen genieten.

De werkelijkheid is daar nog ver vandaan. Sterker, in ons eigen land hebben we haat tegen christenen en Joden geïmporteerd. Dat werd afgelopen dagen weer duidelijk uit een onderzoek in asielzoekerscentra. In driekwart van de asielzoekerscentra krijgen christelijke asielzoekers te maken met (doods)bedreigingen. In een derde van de azc’s wordt er fysiek geweld gepleegd tegen christelijke asielzoekers. Vaak gebeurt dat door islamitische medebewoners van het azc.

Dan spreken we nog niet over moslims die zich tot het christelijk geloof hebben bekeerd. Zij moeten in het vrije Nederland niet zelden vrezen voor hun leven. En voor Joodse mensen geldt dat ze weer moed nodig hebben om zich in het vrije Amsterdam met een keppeltje op straat te begeven. Er is behalve in islamitische landen ook in onze eigen Europese landen nog werk te doen. Door misbruik van de westerse vrijheden wordt dezelfde westerse vrijheid nu bedreigd.

Het zou mooi zijn als we over deze zaken eens wat meer zouden horen uit de hoek van de islamitische gemeenschap in ons land. Vrijdag wees Fouiad Sidali, oud-bestuurder van het Amsterdamse stadsdeel Bos en Lommer, er in de Volkskrant op dat er van de Nederlandse islamitische gemeenschap geen enkele reactie is gekomen op de recente bedreigingen van de taliban aan ons land. Een reactie was zeker op zijn plaats geweest en had ook meer helderheid in de onderlinge verhoudingen hier kunnen verschaffen.

Door het debat in Duitsland lijkt er nu dus iets meer evenwicht in het islamdebat te komen. De politici mogen het zich het wel aanrekenen dat ze kennelijk Wilders nodig hadden om een beetje wakker te worden. Het debat was op zijn zachtst gezegd naïef te noemen. Veel gepraat over multicultureel samenleven zonder enig besef van wat die andere culturen inhouden, bedoelen en beogen.

Het is te hopen dat de slinger nu niet weer helemaal naar de andere kant doorslaat. Er ligt hier een grote uitdaging voor christenen om in deze discussie het hoofd koel te houden en het hart warm.

Krijn de Jong is stafmedewerker bijzondere projecten bij stichting Tot Heil des Volks. Deze bijdrage verscheen eerder op habakuk.nu, de opiniesite van stichting Tot Heil des Volks.