DOELSTELLINGEN: De meer dan 190 deelnemende landen moeten het eens worden over nieuwe doelstellingen om de biodiversiteit wereldwijd tot 2020 te beschermen. Alle landen zijn het eens over de uitgangspunten, maar er wordt nog gesteggeld over de precieze uitvoering en de controleerbaarheid van de afspraken. De afgevaardigden zullen ook proberen afspraken voor de langetermijn te maken, tot 2050.

GELD: Momenteel wordt elk jaar 3 miljard dollar uitgegeven aan het behoud van biodiversiteit. Volgens ontwikkelingslanden is elk jaar wel honderd keer zoveel nodig om de doelen te kunnen halen. Het ligt niet in de verwachting dat de rijke landen met zo’n substantiële verhoging van het budget akkoord zullen gaan. De vraag is of ontwikkelingslanden akkoord gaan met afspraken, zonder dat er meer geld op tafel komt.

ABS: Het zogeheten protocol voor ‘acces and benefit sharing’ is het heetste hangijzer op de top. Veel landen willen dat onderzoekers en bedrijven een eerlijke prijs betalen voor de planten en dieren en genen die ze uit natuurgebieden halen. Op die manier profiteert de lokale bevolking en de plaatselijke overheid mee van het (duurzaam) gebruik van de eigen grondstoffen.

Het zou kunnen dat afgesproken wordt dat bedrijven een deel van hun winst afstaan om landen of bevolkingen mee te laten profiteren. Ook kan het zijn dat extra betaald moet worden voor het aanvragen van een patent. Medische bedrijven en landbouwondernemingen vrezen een enorme prijsstijging door dit soort afspraken.