”Strijd om de vrede”
Auteur: Michael Phillips; vert. Willem Keesmaat
Uitgeverij: Voorhoeve, Kampen, 2003
ISBN 90 297 1731 9
Pagina’s: 496
Prijs: € 19,90. Nog één keer laat Michael Phillips zijn hoofdpersonen uit de serie ”Het Geheim van de Roos” een ongelooflijke hoeveelheid romantische en dramatische avonturen beleven. In het laatste deel -dat de overigens niet zo veelzeggende titel ”Strijd om de vrede” meekreeg- zijn Matthew en Sabina inmiddels bijna zeventig jaar.

Het echtpaar woont in Amerika, maar is in dit boek anno 1992 met hun zoon Tad op reis naar Berlijn. Daar bezoeken zij een conferentie over evangelisatie, terwijl Tad als schrijver op zoek gaat naar verhalen rond de gevallen muur.

Ondertussen loopt in diezelfde stad het meisje Lisel rond, dat haar familie én het christelijk geloof vaarwel heeft gezegd nadat, jaren eerder, haar vriendin Girdel werd doodgeschoten. Hun beide vaders maakten destijds deel uit van het netwerk van de Roos. Zij hielpen iemand ontsnappen over de toen nog gesloten grens. De meisjes waren daarbij en Girdel werd voor de ogen van Lisel getroffen door de kogel van KGB’er Galanov.

Terwijl Lisel sindsdien nog altijd opstandig is tegenover het christendom, komt deze Galanov -door de auteur een „moderne Saul” genoemd- juist tot geloof. De schrijver trekt zijn vergelijking trouwens ver door. Hij laat de KGB’er zelfs een helder licht zien en een stem horen. Galanov bekeert zich onmiddellijk, spreekt gelijk een grote groep gelovigen die jarenlang door hem vervolgd werd toe en ontvangt ook meteen van hen vergeving.

Toevallig
Het geval wil dat Tad en Lisel elkaar ontmoeten en verliefd worden. Bovendien raken ze allebei langs afzonderlijke wegen ook nog eens betrokken bij de ontsnapping van de bekeerde Galanov. De muur mag namelijk wel gevallen zijn, maar Galanov zal er zonder het netwerk van de Roos niet doorkomen. Want hij is op de hoogte van het feit dat een aantal snoodaards de macht in Oost-Europa wil overnemen en hij heeft dossiers die daarover gaan in zijn bezit. De coupplegers zoeken dus naarstig naar hem, maar hij weet hun plannen toch te verijdelen.

Dat lukt niet zonder de hulp van onder anderen Tad en Lisel. Lisel ontdekt daarbij dat Galanov de man is die eens haar vriendin doodschoot, maar zij vergeeft hem, terwijl ze zich ook met haar vader weer verzoent.

”Strijd om de vrede” is een sympathiek geschreven boek. De auteur wijst zijn lezers met liefde op het enige dat werkelijk belangrijk is in het leven. Hij schrijft over de noodzaak van bekering, hij gelooft in wonderen en snijdt thema’s als vergeving aan.

Probleem is echter dat zijn verhaal hoogst onrealistisch overkomt. Mensen hebben precies de juiste voorgevoelens, ze komen elkaar op de wonderlijkste manieren weer tegen en hun dialogen zijn ook lang niet altijd even levensecht. Dat laatste komt mede doordat de schrijver menig gesprek gebruikt om de lezer nog even te herinneren aan gebeurtenissen uit eerdere delen in deze serie.

De personages telefoneren met Boris Jeltsin en Lech Walesa alsof het niks is. Een verantwoording van de auteur voor- of achterin het boek was op z’n plaats geweest. Al zullen de meeste lezers wel doorhebben dat het overgrote deel van de gebeurtenissen uit de dikke duim van de auteur komt, hoe royaal hij ook strooit met namen van bestaande figuren en historische ontwikkelingen als de val van de Berlijnse Muur.

Hier komt nog bij dat de stijl te wensen overlaat. Een zin als deze: „Het resultaat was groter dan noch Matthew noch Sabina hadden verwacht”, klinkt niet bepaald mooi en is zelfs fout. „Slapen als een baby” is geen Nederlandse uitdrukking. De taal is vaak gewild populair, de personages „balen” en als Galanov over zijn zwarte verleden en over zijn radicale bekering vertelt, krijgt hij op een gegeven moment geen woord meer door „zijn strot.”

Geloofwaardigheid
Ook als het om het geloofsleven van zijn hoofdpersonen gaat, hanteert de Amerikaanse schrijver vaak een heel eigen stijl. Lisel is volgens hem „technisch geen christen.” Degene die Galanov een Bijbel geeft, doet dat met deze woorden: „Herinner je je nog dat ik je vertelde dat Jezus Degene was die ons het leven van de Vader heeft gebracht? Wel, dit is zijn biografie.”

Lezers die met een dergelijke stijl geen moeite hebben en aan gebrek aan geloofwaardigheid niet zwaar tillen, hebben met ”Strijd om de vrede” maar liefst een kleine 500 bladzijden vol spanning en romantiek in handen. En dat zijn ingrediënten die het altijd goed doen.