Vreemd, dat boom en tak zoo stil staan

In het gouden licht vandaag,

Dat de bladertjes zoo stil gaan,

’t Een na ’t ander, naar omlaag.

Dat het zonlicht zoo voorzichtig

Door de ijlheid straalt van ’t lof,

En het groene blad doorzichtig

En veel eed’ler maakt van stof,

Dat het windje in de twijgen

Zoo behoedzaam gaat te werk

En alleen wat blaadjes zijgen

Doet op ’t pad en ’t bloemenperk,

Zonder ’t wazig diep te raken

Waar de groene schemer blauwt,

Of den goudglans schuw te maken

In het ijlbebladerd hout,

Of te roeren aan den vijver,

Waar zeer statiglijk en traag

Twee voorname zwanen drijven

Met hun spiegelbeeld omlaag,

En wat late najaarsrozen,

Als bewasemend amethyst,

Al den weemoed van hun broze

Schoonheid heffen in den mist.

Jacqueline E. van der Waals (1868-1922)