Het Britse bedrijf Nanomagnetics zet het eiwit aan tot de productie van magnetische deeltjes met een afmeting van enkele nanometers. Een nanometer is eenmiljoenste millimeter. Elk magnetisch deeltje kan één bit aan informatie bevatten. Een heleboel nanomagneetjes bij elkaar kunnen samen een harde schijf vormen met een informatiedichtheid die de huidige exemplaren bij lange na niet bereiken.

Het materiaal is nu nog niet klaar voor de markt, maar het bedrijf denkt dat eind dit jaar de capaciteit van de nieuwe harde schijf de huidige exemplaren al overstijgt. Voor een honderdvoudige verbetering van het huidige computergeheugen is meer tijd nodig.

Het apoferritinemolecuul heeft de vorm van een bol met een diameter van 12 nanometer. De holle kern van het eiwit is gevuld met ijzer. Nanomagnetics heeft een proces ontwikkeld waarbij een zure vloeistof de ijzerkern verwijdert. Een tweede vloeistof vult de holte in het eiwit met een magnetische legering van kobalt en platina, die verantwoordelijk is voor de dataopslag.

De ontstane vloeistof wordt over het oppervlak van de harde schijf gesproeid en verhit, zodat deze kristalliseert. Zo lukt het Nanomagnetics vandaag de dag al om 450 gigabyte informatie op een vierkante centimeter onder te brengen. Dit kan in de toekomst verder stijgen tot 3000 gigabyte.

Voor het zo ver is, moeten de ontwerpers nog een aantal moeilijkheden overwinnen. Een lastig probleem is dat de magnetische nanodeeltjes zich niet automatisch richten in de gewenste richting, omhoog of omlaag.