Kerk & religie

Messiaanse gemeente Arad onder vuur

JERUZALEM – Voorganger Yoya­kim Figueras is het eens met het bestuur van de Israëlische stad Arad dat het gebouw waarin de Messiaans-joodse gemeente bijeenkwam, ongeschikt is voor het houden van samenkomsten. De leden zijn inmiddels bijeengekomen op een plek in de openlucht buiten de stad. Daar hebben ze ook geen last van demonstranten.

Alfred Muller
13 October 2010 08:54Gewijzigd op 14 November 2020 12:07
Foto Alfred Muller
Foto Alfred Muller

„We wisten al lange tijd dat we het gebouw uit moesten”, zegt Figueras. „We begonnen met een kleine groep. Inmiddels telt de gemeente zo’n vijftig mensen, inclusief kinderen. En daar komen soms nog toeristen bij die aan de Dode Zee logeren. Verder komen er in het gebouw twee Russische gemeenten samen met vijftien tot twintig mensen.

Dan zijn er nog drie doordeweekse bijeenkomsten, waaronder van een Spaanssprekende groep. De buren vertelden me: „We hebben een mooi huis gekocht in een rustige buurt. En jullie hebben er een openbaar gebouw van gemaakt.” Ze hebben gelijk. Ik ga er niet tegen in, want het is een woonhuis. We hebben nooit een vergunning aangevraagd om een kerk, synagoge of gebedshuis te zijn.”

De gemeenteleden kregen drie jaar geleden een brief waarin het stadsbestuur van Arad meedeelde dat ze een woonhuis niet voor samenkomsten mogen gebruiken. Ze zoeken al drie jaar naar een andere ruimte, maar hebben niets gevonden wat beviel. Het hoofd van het departement van woonvergunningen liet aanvankelijk weten dat men elkaar wel kon ontmoeten in het huis. Maar dezelfde persoon en een andere ambtenaar verklaarden onlangs dat ze niet meer in het bewuste huis mochten samenkomen.

In sommige steden komen Messiaans-joodse gemeenten bijeen in zalen op industrieterreinen om te voorkomen dat ze overlast bezorgen of worden lastiggevallen. Maar het stadsbestuur van Arad heeft Figueras te verstaan gegeven dat het industriegebied niet voor sociale bijeenkomsten mag worden gebruikt. Als ze daar al een geschikte plek vinden, moeten ze een vergunning aanvragen. „We willen transparant zijn in wat we doen en niets verbergen”, zegt Figueras.

Hij betwijfelt echter of zijn gemeente wel weer een gebouw moet zoeken. De gemeenteleden verzamelden zich op de sabbat bij een bus die hen naar een plaats buiten de stad brengt. „We kijken nu naar andere manieren om bijeen te komen. Als we weer een vaste plek zouden krijgen, worden we weer een gemakkelijk doelwit.”

Figueras wordt al zeven jaar lastiggevallen door ultraorthodoxe joden in Arad die behoren tot de Gurchassidim. Onlangs werd er een zeer luidruchtige demonstratie gehouden voor zijn huis, toen een aantal leden Bijbelstudie deed. Op een nacht liep een orthodoxe man van halfdrie tot halfzes voor de deur te ijsberen.

Als de gemeente in het gebouw bijeenkwam, stonden er voor de dienst altijd demonstranten. De orthodoxen legden met camera’s vast wie waarheen ging. Alleen op de sabbat filmden ze niet, omdat er op die dag niet mag worden gewerkt. „Ze vallen niet fysiek aan. Maar als ze in een donkere straat 
5 centimeter voor je ogen met een camera flitsen, noem ik dat wel een fysieke aanval.”

„Voor sommigen is het moeilijker dan voor anderen”, zegt Figueras. „De meeste mensen hebben geen problemen voor hun huis. Het moeilijkste was om naar de diensten te komen. Soms deden de demonstraten erg lelijk, soms minder. Elke keer moeten de leden sterk 
zijn om naar binnen te gaan. Dat is al zeven jaar zo.”

Is de politie nog ergens te zien?

„De politie? Die komt alleen als er iets groots aan de hand is. De politie geeft vergunningen voor de wekelijkse demonstraties voor mijn huis. Het interesseert hen niet, want er vloeit geen bloed. Het enige wat de betogers doen, is schreeuwen. Op een sabbat kwamen ze met meer dan twee mensen. We belden de politie en zeiden dat ze hier met vijf mensen voor het gebouw stonden. De politie stuurde daarop een busje en de orthodoxen verspreidden zich. De politie zegt dan: „We kunnen niets doen.””

Zijn er orthodoxen die spijt hebben betuigd?

„Een van hen kwam na Pesach naar mij toe. Hij zei: „Yoyakim, ik wil met je praten. Het spijt me wat ik jou en je gezin heb aangedaan. Ik wil mijn verontschuldigingen aanbieden.” Hij was een Gurchassied. Daarna heb ik hem niet meer gezien.”

De districtsrechtbank van Beersjeva heeft overigens een Amerikaanse evangelist in Arad, Eddie Beckford, schuldig bevonden aan het aanvallen van een orthodoxe jood. Beckford is initiatiefnemer van een schaakclub annex Bijbelshop in Arad. Hij zegt echter dat hij slechts iemand wegduwde die zijn camera probeerde te stelen.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer